Rośliny potrafią liczyć
Jak się okazuje, mają zdolność przeprowadzania operacji matematycznych. Dzięki temu potrafią dozować sobie pożywienie w godzinach nocnych.
Brytyjscy badacze z John Innes Centre byli zaskoczeni, odkrywając zdolności arytmetyczne u roślin. Wykonane przez nich modele wskazują, że ilość skrobi spożywanej w nocy przez roślinę jest przez nią obliczana - dosłownie - poprzez dzielenie, a wszystko ma miejsce w procesie chemicznym zachodzącym w liściach.
Naukowcy skupili się na rzodkiewniku, Arabidopsis, który jest ulubioną i modelową roślina badaczy.
W nocy, kiedy brakuje światła słonecznego, rośliny nie mogą wytwarzać dla siebie pożywienia w procesie fotosyntezy, muszą zatem dozować zgromadzoną skrobię tak, aby przetrwać do rana.
Jak się okazuje, rośliny dokładnie szacują, ile skrobi będzie potrzeba. - Wykonują to działanie w bardzo prosty sposób, chemicznie - mówi kierująca badaniami prof. Alison Smith.
Chemiczne mechanizmy w liściach dokładnie mierzą ilość skrobii, a informacja ta trafia do wewnętrznego zegara rośliny, podobnego do ludzkiego zegara biologicznego. Zegar „wie” z kolei, ile czasu zostało do brzasku.
I wtedy dochodzi do kalkulacji: w roślinie znajdują się dwa skupiska komórek. Jedno z nich badacze oznaczyli jako S (skrobia - po angielsku starch), a drugie - T (czas - ang. time). Stosunek ilości komórek S do T ustala szybkość konsumpcji skrobi.
To pierwszy dowód na obliczenia matematyczne u roślin. Naukowcy sądzą, że podobne mogą mieć miejsce u zwierząt, na przykład ptaków, gdzie prawdopodobnie kontrolują szybkość spalania tłuszczu podczas długich lotów lub wysiadywania jaj.
Brytyjscy badacze z John Innes Centre byli zaskoczeni, odkrywając zdolności arytmetyczne u roślin.
Wykonane przez nich modele wskazują, że ilość skrobi spożywanej w nocy przez roślinę jest przez nią obliczana - dosłownie - poprzez dzielenie, a wszystko ma miejsce w procesie chemicznym zachodzącym w liściach.
Naukowcy skupili się na rzodkiewniku, Arabidopsis, który jest ulubioną i modelową rośliną badaczy. W nocy, kiedy brakuje światła słonecznego, rośliny nie mogą wytwarzać dla siebie pożywienia w procesie fotosyntezy, muszą zatem dozować zgromadzoną skrobię tak, aby przetrwać do rana.
Jak się okazuje, rośliny dokładnie szacują, ile skrobi będzie potrzeba. - Wykonują to działanie w bardzo prosty sposób, chemicznie - mówi kierująca badaniami prof. Alison Smith. Chemiczne mechanizmy w liściach dokładnie mierzą ilość skrobii, a informacja ta trafia do wewnętrznego zegara rośliny, podobnego do ludzkiego zegara biologicznego. Zegar „wie” z kolei, ile czasu zostało do brzasku.
I wtedy dochodzi do kalkulacji: w roślinie znajdują się dwa skupiska komórek. Jedno z nich badacze oznaczyli jako S (skrobia - po angielsku starch), a drugie - T (czas - ang. time). Stosunek ilości komórek S do T ustala szybkość konsumpcji skrobi.
To pierwszy dowód na obliczenia matematyczne u roślin. Naukowcy sądzą, że podobne mogą mieć miejsce u zwierząt, na przykład ptaków, gdzie prawdopodobnie kontrolują szybkość spalania tłuszczu podczas długich lotów lub wysiadywania jaj.
(ew/bbc)