Znane w Europie gatunki piw to efekt inżynierii genetycznej, dokonywanej nieświadomie przez dawnych browarników.
W wiekach średnich, kiedy woda często była brudna, alkohol, w tym piwo, były codziennymi napojami, obecnymi na stole przy posiłkach. Browarnicy bardzo dbali o jego smak i wygląd. Dziś, dzięki badaniom genetycznym, naukowcom udało się prześledzić historię złocistego trunku, poprzez dzieje gatunków drożdży, których używano do produkcji piwa.
Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda, stosując hybrydyzację nici DNA drożdży, prześledzili proces ich rozmnażania. Przebadali 17 różnych łańcuchów DNA drożdży z browarów w Europie i USA, używanych do produkcji piwa lager. Użyli w tym celu specjalnie przygotowanych mikrołańcuchów, które wchodziły w relacje z badanymi szczepami drożdzy. Dzięki obserwacji, genetycy ustalili, że hybrydyzacja łańcuchów DNA dokonywała się nie raz, ale dwa razy. Mutacja drożdży, jaka powstała w jej wyniku odpowiada za unikalny wygląd i smak lagera.
Ten sam proces zastosowali bezwiednie średniowieczni browarnicy z Bawarii. Ciemne i nieco mętne piwo ale, które wówczas popijano przestało odpowiadać oczekiwaniom smakowym piwoszy. Zastanawiano się wówczas czy piwo nie powstaje w warunkach zbyt ciepłych. Ważenie piwa przesunięto więc na porę zimową. W efekcie powstało jasne, klarowne piwo o delikatnym smaku – lager. Stało się tak dlatego, że używane w kolejnych procesach fermentacyjnych drożdże, dzięki mutacjom genetycznym, zmieniały swoje właściwości. Jak przebiegał ten proces, odkryli właśnie badacze z Uniwersytetu Stanforda.
Dzięki badaniom możliwe stało się też ustalenie „rodowodów” poszczególnych browarów. Okazuje się, ze piwa czeskie i duński Carlsberg są bliskimi krewnymi (dzięki związkom drożdży, na bazie których powstały). W holenderskich browarach warzy się już inna gałąź tej wielkiej rodziny. Ogromna większość zachodnich browarów ma jednak wspólnych rodziców – dwa gatunki drożdży, z których jeden powstał w średniowieczu w wyniku przeprowadzonej w warunkach naturalnych genetycznej manipulacji.
zk, physorg.com