Trybunał zajmował się we wtorek pytaniem prawnym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, dotyczącym art. 70 par. 4 Ordynacji podatkowej.
Artykuł ten mówi, że bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony.
- Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia, termin ten biegnie na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny - stanowi Ordynacja. W efekcie zastosowanie wobec dłużnika podatkowego egzekucji oznacza, że pięcioletni termin na przedawnienie zaległości podatkowej zaczyna biec od początku.
- W skrajnej zatem sytuacji, której nie można wykluczyć, wystarczającym jest zastosowanie przez organ egzekucyjny choćby jednego środka egzekucyjnego w okresach nie przekraczających pięć lat, aby nie dopuścić do przedawniania zobowiązania podatkowego i w ten sposób wydłużyć postępowanie egzekucyjne niemalże w nieskończoność - zwrócił uwagę WSA.
Poznański sąd uważa, że wskazany przepis jest niezgodny z konstytucyjną zasadą demokratycznego państwa prawa. Według WSA, organ egzekucyjny powinien mieć ściśle określony termin, który powinien wykorzystać efektywnie, aby w przypadku nieudolności lub opieszałości mieć świadomość, że zobowiązanie podatkowe przedawni się, a postępowanie egzekucyjne trzeba będzie umorzyć.
Trybunał uznał jednak, że sporna regulacja jest zgodna z konstytucją. Sędzia Marek Zubik powiedział uzasadniając orzeczenie, że niewywiązywanie się z zobowiązań podatkowych godzi nie tylko w interes finansowy państwa lub samorządu, ale także interes publiczny. - Pożądanym i konstytucyjnym sposobem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest szeroko rozumiana zapłata podatku - powiedział.
aj