Napisał o tym Stanisław Zawiśliński w biografii "Kieślowski - Ważne, żeby iść".
- Krzysztof Kieślowski jako dziecko mieszkał w Głubczycach. Chodził tu do szkoły podstawowej numer 2, a wcześniej do przedszkola przy ulicy Krętej. Jest udokumentowane, że w 1950 roku w maju przystąpił do komuni świętej w kościele parafialnym Najświętszej Marii Panny w Głubczycach - mówi Witold Sochacki, mieszkaniec Głubczy. Jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów urodził się 27 czerwca 1941 w Warszawie. Dzieciństwo reżysera upłynęło pod znakiem licznych przeprowadzek. Częste zmiany miejsca zamieszkania podyktowane były zmianami sanatoriów, w których ojciec Kieślowskiego leczył się z gruźlicy. W Głubczycach Kieślowscy mieszkali w latach 1945-1950.
Po ukończeniu studiów zajął się filmem dokumentalnym. W 1982 za pośrednictwem Hanny Krall, Kieślowski nawiązał znajomość z prawnikiem Krzysztofem Piesiewiczem. Od tej pory ich obu łączyła przyjaźń oraz współpraca. Stworzyli wspólnie scenariusze do niemal wszystkich filmów Kieślowskiego, poza jednym - Siedem dni w tygodniu (1988). Pierwszym ich wspólnym dziełem był obraz Bez końca (1985), natomiast ostatnim - Trzy kolory. Czerwony (1994), za który Kieślowski był nominowany do Oscara w kategorii najlepszy reżyser. Film zdobył też nominację w kategorii Zdjęcia i Scenariusz . Od "Bez końca" rozpoczęła się także współpraca oraz przyjaźń Kieślowskiego z kompozytorem Zbigniewem Preisnerem. Zaowocowała ona m.in. niezwykłą muzyką do "Podwójnego życia Weroniki".
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
W 1988 nakręcił dla Telewizji Polskiej dziesięcioodcinkowy cykl filmów "Dekalog". Seria ta była wyświetlana przez wiele sieci telewizyjnych na świecie i zyskała bardzo pochlebne recenzje krytyków filmowych. Kinowa wersja Dekalogu V – Krótki film o zabijaniu otrzymała nagrodę Felixa w 1988 jako pierwszy europejski film fabularny uhonorowany tym wyróżnieniem.
Mieszkańcy Głubczyc chcą wyjść z inicjatywą, aby upamiętnić w mieście Krzysztofa Kieślowskiego.
IAR, gs