Logo Polskiego Radia
POSŁUCHAJ
Trójka
Gabriela Skonieczna 16.06.2014

Wojciech Pszoniak: nie wyobrażam sobie życia bez radia

- To medium opiera się wulgaryzacji, bylejakości naszego życia. Szczególnie radio publiczne, którego jestem permanentnym słuchaczem, odgrywa rolę szczególne ważną w naszym społeczeństwie po politycznym tsunami, które odbyło się 25 lat temu - przyznaje Wojciech Pszoniak, wyróżniony Wielką Nagrodą Festiwalu "Dwa Teatry" za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji.
Aktor Wojciech Pszoniak odebrał Wielką Nagrodę Festiwalu Dwa Teatry za całokształt twórczości, podczas gali otwarcia festiwalu, 14 czerwca 2014 rokuAktor Wojciech Pszoniak odebrał Wielką Nagrodę Festiwalu "Dwa Teatry" za całokształt twórczości, podczas gali otwarcia festiwalu, 14 czerwca 2014 rokuPAP/Adam Warżawa

Rozmówca przebywającej w Sopocie na festiwalu "Dwa Teatry" Barbary Marcinik przyznaje, że od wczesnego dzieciństwa obcował w radiem. - Wychowywałem się z radiem. Odbiornik po kilku dniach stania w kolejce zdobyła moja matka. Przez to "magiczne pudełko" poznałem wielu wspaniałych aktorów, artystów. Tam słuchałem bajek. Słuchałem audycji dla młodych. Dzięki niemu rozwijała się moja wyobraźnia. Moja matka była wielką miłośniczką oper, słuchała transmisji z Mediolanu. Pamiętam jak Beniamino Gigli śpiewał, pamiętam oklaski. La Scala była pierwszą operową sceną świata - wspomina Wojciech Pszoniak.
W jego ocenie słuchanie radia jest wymagającą rozrywką. - Trzeba zrobić wysiłek, uruchomić swoją wyobraźnię, to coś najwspanialszego w człowieku - ocenia. Jak dodaje teatr radiowy jest szczególnie trudny dla aktora, bo ukazuje wszystkie jego niedoskonałości. - Prowadząc zajęcia dla studentów często odwracam się do nich plecami i słucham, bo samo słowo demaskuje to, co się dzieje w aktorze i człowieku - podkreśla gość Barbary Marcinik.

Zapraszamy na specjalny serwis Polskiego Radia poświęcony festiwalowi
Teresa Budzisz-Krzyżanowska i Wojciech Pszoniak otrzymali Wielką Nagrodę Festiwalu "DwaTeatry" za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji. Podczas uroczystej gali w Sopocie Wojciech Pszoniak odebrał nagrodę osobiście.
Teresa Budzisz-Krzyżanowska ma w swoim dorobku aktorskim dziesiątki pierwszo - i drugoplanowych ról w spektaklach Teatru Telewizji. Za rolę Hanny Arendt w spektaklu Feliksa Falka "Rzecz o banalności miłości" otrzymała nagrodę aktorską na XIII Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2013". Jest również znakomitą aktorką radiową. Przed mikrofonem debiutowała w końcu lat 60. w rozgłośni krakowskiej Polskiego Radia. W Teatrze Polskiego Radia kreowała wielkie role w klasycznym i współczesnym repertuarze polskim i obcym. Zagrała w blisko 100 słuchowiskach. Na V Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry - Sopot 2005" otrzymała nagrodę aktorską za rolę kobiecą w słuchowisku "Matka" wg sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii radiowej Jana Warenyci. Aktorka czyta obecnie wraz z Rafałem Maćkowiakiem powieść w Trójce
Wojciech Pszoniak współpracę z Teatrem TV rozpoczął pod koniec lat 60. w krakowskim ośrodku Telewizji Polskiej, ale największe kreacje na małym ekranie stworzył w latach 70. Z jego talentu aktorskiego korzystali m.in. Konrad Swinarski, Zygmunt Hübner, Jerzy Gruza, Andrzej Łapicki. Do ról w Teatrze Telewizji powrócił w połowie lat 90. Na XII Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2012" otrzymał nagrodę aktorską za rolę Brémonta w spektaklu "Skarpetki, opus 124" w reż. Macieja Englerta. Aktor od początku lat siedemdziesiątych jest też stałym współpracownikiem Teatru Polskiego Radia. Przede wszystkim jako aktor w słuchowiskach oryginalnych i adaptacjach radiowych (ponad 50 pierwszo- i drugoplanowych ról w utworach klasycznych i współczesnych), ale również jako lektor i głos w audycjach rozrywkowych ("20 minut na godzinę", "Zgryz").

(Trójka, gs, mp)