W Archidiecezji Warszawskiej do pierwszego spotkania chętnych do działania świeckich i ich duszpasterzy doszło w kościele akademickim świętej Anny już 13 grudnia, godziny po wprowadzeniu stanu wojennego.
Cztery dni później kardynał Józef Glemp powołał Komitet Prymasowski. Funkcjonujący przy kościele przy ulicy Piwnej Komitet miał ponad 500 członków.
13 grudnia zapal światło wolności >>>
- Mimo stanu wojennego skala udzielonej przez tę grupę pomocy była ogromna - wspomina ksiądz Henryk Małecki, historyk Kościoła. Oprócz bezpośredniej pomocy internowanym, ponad ośmiuset osobom z terenu Archidiecezji Warszawskiej znaleziono pracę.
Nieodpłatnie przebadano ponad tysiąc osób internowanych i ponad półtora tysiąca innych potrzebujących. Komitet organizował także wyjazdy wakacyjne dla ponad czterech tysięcy dzieci z rodzin internowanych.
Zobacz serwis specjalny STAN WOJENNY >>>
- Ówczesne władze prześladowały członków Komitetu - przypomina ksiądz Henryk Małecki Takim "punktem kulminacyjnym" tych szykan był napad 3 maja 1982 roku Służby Bezpieczeństwa na klasztor sióstr franciszkanek służebnic Krzyża, w którym mieścił się Komitet. Pobito wówczas i wywieziono do lasu kilku jego młodych współpracowników.
Zobacz serwis specjalny GRUDZIEŃ '70 >>>
Praca Komitetu nie wyczerpała zaangażowania kościoła warszawskiego dla potrzebujących pomocy w okresie stanu wojennego. Podobnie kościół katolicki pomagał w całym kraju.
W takie wsparcie angażowało się wielu innych księży. Niektórzy, tak jak błogosławiony Jerzy Popiełuszko, zostali zamordowani.
Stan wojenny wprowadzono 13 grudnia 1981 roku, władzę przejęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego, na której czele stanął Jaruzelski. Doszło do zatrzymań działaczy opozycji i Solidarności.
Łącznie w stanie wojennym internowano 10 tys. osób. Spacyfikowano 40 z 199 strajkujących w grudniu 1981 r. zakładów, m.in. najbrutalniej kopalnię "Wujek", gdzie 16 grudnia od kul ZOMO zginęło dziewięciu górników. Stan wojenny formalnie zniesiono 22 lipca 1983 r.
ps