Jak podkreśla ks. Piotr Gaś z ewangelicko-augsburskiego kościoła św. Trójcy w Warszawie, liturgia tego dnia ma charakter pokutny i refleksyjny.
Jak wyjaśnia, tego dnia nie biją dzwony, w liturgii pomijane jest radosne zawołanie Alleluja, a w rozmyślaniach liturgicznych prowadzą wiernych czytane teksty o męce Jezusa.
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
Podczas liturgii wielkopiątkowej szczególne znaczenie ma spowiedź i liturgia komunijna, po kazaniu śpiewane są w dialogu z duchownym tzw. Improperia ("Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił"), milkną dzwony, a krzyż ołtarzowy zasłonięty jest kirem.
W tych regionach kraju, w których duchowni luterańscy noszą tzw. albę śląską (komża), w Wielki Piątek na znak żałoby używana jest tylko czarna toga z białymi befkami.
Dla luteran Wielki Piątek jest kwintesencją tajemnicy życia i śmierci oraz kluczowej dla tego Kościoła teologii krzyża (theologia crucis), która rozważana jest zawsze w połączeniu z radosnym wydarzeniem Poranka Wielkanocnego.
IAR, gs