Została sama i bez domu. Odnalazła sens dzięki malowaniu

W 1997 roku Ewa wyszła z mieszkania zmarłej matki w nowych butach i z małym plecakiem. Wcześniej opuściła zdradzającego ją męża. Przez dziesięć lat mieszkała w opuszczonych domach, myła się w Łazienkach Królewskich. Twierdzi, że potrzebowała tych kilkunastu lat bezdomności i że paradoksalnie na ulicy czuła się bardziej bezpieczna i wolna niż we własnym domu.

Dzisiaj Ewa żyje tylko dla sztuki. Jej surrealistyczne obrazki przedstawiające Warszawę, dorożki, anioły i Madonny są prezentowane na wystawach warszawskich artystów-amatorów. Obrazami jest też wypełnione jej całe mieszkanie, tuż nad teatrem Kamienica. Ewa chciałaby uchodzić za artystkę i być może dlatego chwali się znajomością z Emilianem Kamińskim.

Historię pani Ewy przedstawia reportaż "Powrót z dalekiej podróży" Katarzyny Błaszczyk.

pg