Latający dywan istnieje!

- To nie jest odkrycie - mówi Jacek Błoniarz z Centrum Nauki Kopernik. – To żmudna praca polegająca na jak najwierniejszym odtworzeniu czegoś, co istnieje w naturze – wyjaśnia.

Naukowcy konstruując latający dywan wzorowali się na budowie i mechanice ruchu płaszczek rai. – Płaszczki te, wykonując skoordynowane ruchy ciała, lewitują nad dnem. Naukowcy amerykańscy takie ruchy przenieśli na kawałek polimeru – mówi Błoniarz.

W arkuszu polimeru zbudowano specjalne mikrokieszenie. To one, poruszane przez prąd o zmiennej modulacji, odpowiadały za falowanie - dywan przesuwał się. W laboratorium naukowców lewitacja dywanu będzie możliwa dzięki wyjątkowym ruchom materiału, w połączeniu z oddziaływaniem pola elektromagnetycznego.

To dopiero początki rewolucji w transporcie. By unieść jakiś przedmiot, potrzebne są dodatkowe prace. Zgodnie z kalkulacjami, by latający dywan uniósł człowieka, musiałby mieć 15 metrów szerokości. Szczegóły w dźwięku audycji.

pg