Dlaczego to ważne? - bo jak nas słyszą, tak nas piszą. To, w jaki sposób mówimy, wpływa na to, jak jesteśmy odbierani. Sposób mówienia to tempo (lepiej wolniej niż szybciej), wysokość głosu (lepiej jest odbierany głos niski niż wysoki), tembr głosu, melodia wypowiedzi (lepiej mówić płynnie niż staccato; lepiej nie dzielić wyrazu w środku) oraz staranność artykulacyjna.
Dzisiaj parę rad, jak tę staranność wyćwiczyć.
Przede wszystkim trzeba pamiętać, że - tak jak ze wszystkimi ćwiczeniami - najważniejsza jest systematyczność. Lepsze efekty daje 5 minut ćwiczeń codziennie niż godzina raz na tydzień.
Ćwiczenia dykcyjne mogą być dobrą zabawą. Trzeba zacząć od rozgrzewki, czyli rozruszania narządów mowy: żuchwy, warg, języka. Robimy wszystko, co nam przyjdzie do głowy: prychamy, parskamy, wydymamy wargi, kręcimy językiem we wszystkie strony, wciągamy i wydymamy policzki, skręcamy język w trąbkę itd.
Potem - przechodzimy do ćwiczeń zasadniczych.
Pamiętajmy, żeby podczas mówienia szeroko otwierać usta i mówić na wydechu. Wciągamy odpowiednio dużo powietrza, wypuszczamy je powoli – tak aby starczyło na całe zdanie. Starajmy się nie brać oddechu w środku zdania.
Chcesz poćwiczyć swoją dykcję z Patrykiem Kuniszewiczem i Agatą Hącią? Posłuchaj nagrania adycji! Dźwięk znajdziesz w ramce z prawej strony!
AH/KaW