Do 1945 roku zniszczone zostało 2/3 budynków przy Marszałkowskiej. W lepszym stanie zachował się odcinek przy Al. Szucha – tam podczas powstania warszawskiego Niemcy wygrali już pierwszego dnia. Jednak w ramach odwetu, zaczęli podpalać tamtejsze domy. Niektóre spłonęły, inne zostały nietknięte. Inaczej było na terenie zajętym przez powstańców – między placem Zbawiciela a Królewską odcinek był bombardowany od pierwszych do ostatnich dni powstania.
Między 1945 a 1948 rokiem tworzono projekty w stylu zachodniego modernizmu. Powstawały pomysły na poszerzenie ulic i zbudowanie wieżowców.
W czerwcu 1949 roku zaczęto tworzyć plany na budowę Marszałkowskiej w konwencji socrealistycznej. Miała być symbolem rewolucyjnych przemian w Polsce. Od tej pory wszelkie działania urbanistyczne kontrolowali sowieccy doradcy. Zaznaczali, że Marszałkowska musi być miejscem spotkań całego społeczeństwa. Samo przedpole Pałacu Kultury miało być miejscem manifestacji na cześć nowej władzy.
- Ulica była świadkiem wielkich wydarzeń – mówi dr Artur Bojarski.
W lutym 1979 roku nastąpiła wielka tragedia - wybuch gazu w Rotundzie. Zginęło wtedy 49 osób, niemal 100 zostało rannych.
Czas po 1980 roku dr Bojarski określa trwającym 20 lat okresem zastoju.
- Wzmagał się ruch drogowy, domy nie były odnawiane, nie powstawały także żadne nowe inwestycje. Ulica wyglądała coraz gorzej – argumentuje.
Zmiana nastąpiła po 2000 roku, kiedy zaczęto remontować chodniki, drogi i oświetlenia. Jednak według historyka nie jest to wystarczające, żeby przywrócić ulicy świetność.
- Potrzebne są takie usługi, miejsca, do których ludzie będą chcieli przychodzić – przekonuje.
Żeby dowiedzieć się, jakie rozwiązanie na przywrócenie świetności Marszałkowskiej proponuje dr Artur Bojarski, wysłuchaj nagrania całej audycji.
***
Tytuł audycji: Eureka
Prowadzi: Dorota Truszczak
Gość: dr Artur Bojarski (historyk, autor książki „Ulica Marszałkowska po 1945 roku")
Data emisji: 16.08.2018
Godzina emisji: 19.10
kwh/kb
