polskieradio.pl
Izabella Mazurek
12.04.2012
Zygmunt Michałowski, dyrektor Rozgłośni Polskiej RWE latach 1978-1982
Urodził się 10 marca 1918 r. w Krakowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, lecz studia przerwał wybuch II wojny światowej. Wkrótce po wkroczeniu wojsk Armii Czerwonej do Polski wojsk sowieckich przedostał się w październiku 1939 r. przez Rumunię, Węgry, Grecję i Jugosławię do Francji i zgłosił się do tworzonych tam Polskich Sił Zbrojnych. Brał udział w kampanii francuskiej w 1940 r. a po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Studiował prawo na Universytecie St. Andrew w Szkocji, a następnie na Polskim Wydziale Prawa Uniwersytetu w Oxfordzie (magisterium w 1944).
Po odbyciu kursu dyplomatyczno-konsularnego w Londynie wstąpił do służby w ministerstwie spraw zagranicznych Rządu na Uchodźstwie. Po wyzwoleniu Belgii, od końca 1944 do 5 lipca 1945 r. (gdy cofnięto uznanie polskiemu rządowi emigracyjnemu) pełnił funkcję attaché poselstwa RP w Brukseli. Działał w Polskim Ruchu Wolnościowym "Niepodległość i Demokracja” (NiD) a w 1947 r. przystąpił do Zjednoczenia Polskiego Uchodźstwa Wojennego. Był sekretarzem komitetu wykonawczego Zjednoczenia w Brukseli (od 1947 do 1948) i Paryżu (od 1948 do 1950). Następnie wyemigrował do Australii, gdzie od 1950 do 1952 pracował w przemyśle.
W 1954 r. powrócił do Europy i objął stanowisko korespondenta Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Berlinie. Następnie przeniesiony został przez ówczesnego dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE Jana Nowaka-Jeziorańskiego do biura RWE w Paryżu, gdzie współpracował m.in. z Maciejem Morawskim. Następnie wezwany do centrali RWE w Monachium, był m.in. asystentem dyrektora Rozgłośni Polskiej (od 1 maja 1967 r.) i zastępcą dyrektora (od 1 września 1972). Po odejściu Jana Nowaka-Jeziorańskiego, z jego rekomendacji objął w styczniu 1976 r. stanowisko dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE.
Po przejściu na emeryturę w 1982 r. zamieszkał w Belgii. Od 1993 r. był Kawalerem Honoru i Dewocji Związku Polskich Kawalerów Maltańskich.
W ostatnich latach życia wrócił do Krakowa, gdzie zmarł 11 lipca 2010 r.