Piotr Mroczyk, dyrektor Rozgłośni Polskiej RWE latach 1989-1994

Urodził się 29 września 1947 r. w Poznaniu. Był synem Czesława Mroczyka (zastępcy dowódcy dywizjonu 303, uczestnika bitwy o Anglię) i Angielki, Patrycji Kershaw. Studiował na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Od 1974 r. pracował jako spiker w angielskiej redakcji Polskiego Radia dla zagranicy. W 1980 r. został przewodniczącym Komitetu Zakładowego NSZZ "Solidarność” w Komitecie do spraw Radia i Telewizji w Warszawie a następnie wiceprzewodniczącym Krajowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ "Solidarność" Radia i Telewizji. Po wybuchu stanu wojennego internowany w Warszawie-Białołęce i Darłówku. Po wyjściu z ośrodka internowania w wyjechał do Wielkiej Brytanii. Na zaproszenie United States Communications Agency wygłosił cykl wykładów dotyczących sytuacji politycznej w Europie Wschodniej w USA. Podjął następnie współpracę z Głosem Ameryki, w 1985 r. był także twórcą Fundacji "Solidarności”, stworzonej w celu pomagania internowanym i więźniom politycznym.
Od maja 1987 r. był korespondentem Rozgłośni Polskiej RWE w Waszyngtonie. Od kwietnia 1989 r. był asystentem Marka Łatyńskiego a w grudniu 1989 r. objął po nim stanowisko dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE w Monachium. Został nim do zakończenia działalności Rozgłośni Polskiej RWE w czerwcu 1994 r. Za jego kadencji zainaugurowano działalność warszawskiego biura RWE. Zmarł 19 grudnia 2007 r. w Warszawie.