Nie zachwyca ona szerokością, ale za to jedzie się bardzo miło ze względu na o wiele mniejszy ruch samochodowy niż po polskiej stronie.
Trasę robiono w morderczym tempie właściwie przez cały zeszły rok. Jeszcze w sierpniu trudno będzie uwierzyć, że niedługo nie będzie tam żadnej dziury – remont był prowadzony dość chaotycznie i szybko, tak jakby Euro odbywało się w 2011 roku, a nie 2012. Jak wyglądały prace można zobaczyć tutaj [link to: https:\/\/ua2012.blox.ua/2011/07/Przy-budowie-czyli-znow-trasa-Kijow-Korosten.html]. Efekt jest jednak dobry, pomijając krótki odcinek pod Kijowem, gdzie po zimie pojawiło się wiele dziur.
Okropny jest także odcinek wiodący przez Chełm, ale to już sprawa polska, a więc ten blog jej nie obejmuje.
Trasa na terytorium Ukrainy jest też dobrze oznaczona, choć właściwie, jeżeli jedziemy z Warszawy do Kijowa albo odwrotnie żadne znaki nie są potrzebne, ponieważ jedziemy cały czas prosto. Są za to tak ciekawe znaki, jak na przykład ta mapa atrakcji turystycznych obwodu kijowskiego.
Trasa jest dość monotonna, ponieważ wiedzie ona przez pola i lasy. Z ciekawostek, z dala możemy zobaczyć rówieńską elektrownię atomową, położoną... 80 kilometrów od Równego.
Trasa nie zachwyca także liczbą stacji benzynowych. Za Kowlem i niemal do samego Kijowa jest tylko jedna stacja znanej firmy WOG (koło Korostenia), dlatego najlepiej zatankować tuż przy granicy albo pod stolicą. Niestety z restauracjami też nie jest lepiej. Oferta jest dość uboga.
Dla tych, którzy doczytali do końca - parę porad dotyczących przekraczania granicy. Jadąc z Ukrainy do Polski możemy skorzystać po stronie polskiej z pasa dla osób niczego nie przemycających. Najczęściej jest on pusty, ponieważ jeżeli celnik znajdzie tam więcej rzeczy niż możemy przewieźć, to czeka nad odpowiedzialność karna. Jadąc z Polski na Ukrainę należy skorzystać z pasa dla obywateli Unii Europejskiej, który jest najczęściej pusty.
Piotr Pogorzelski - Polskie Radio, Kijów
