26 czerwca 1974 roku w supermarkecie Marsh w Troy w Ohio po raz pierwszy sprzedano towar oznaczony kodem kreskowym. Była to paczka dziesięciu owocowych gum do żucia firmy Wrigley.
O ile sprzedawca, który zeskanował produkt nie przeszedł do historii, o tyle paczkę gum można oglądać w Narodowym Muzeum Historii Amerykańskiej w Waszyngtonie.
Kod kreskowy jest to graficzna reprezentacja informacji, wyrażona poprzez kombinację ciemnych i jasnych elementów, ustalona według symboliki danego kodu, czyli reguł opisujących jego budowę. Kod kreskowy służy do automatycznego odczytywania informacji.
Idea opracowania systemu, który usprawniłby proces sprzedaży na szeroką skalę pojawiła się w latach 60-tych ubiegłego wieku. Chodziło o stworzenie systemu kodowania towarów, który zostałby przyjęty przez wszystkich producentów żywności oraz dystrybutorów. W 1970 roku w Stanach Zjednoczonych rozpoczął działalność Komitet do spraw Jednolitego Kodu. W tym samym roku został opracowany system kodów uniwersalnych, używanych w USA do dziś. W 1973 roku nastąpiło oficjalne zatwierdzenie kodu kreskowego UPC - Universal Product Code.
W 1977 w Europie Zachodniej rozpoczęło działalność Europejskie Stowarzyszenie Kodowania Towarów EANA.
Cztery lata później system europejski został przekształcony w międzynarodowy - powstała IANA. W 1990 roku do systemu została przyjęta Polska. Powołano organizację narodową Centrum Kodów Kreskowych w Instytucie Logistyki i Magazynowania w Poznaniu.
W 1998 roku organizacje EAN i UCC podjęły decyzję o kompleksowym scaleniu systemu UPC z systemem EAN, dzięki czemu zaczął funkcjonować jeden globalny system EAN UCC, obecnie GS1.
Choć początki kodów kreskowych sięgają lat 30. ubiegłego wieku, era nowoczesnych rozpoczęła się w 1948 roku. Bernard Silver, doktorant na Politechnice Drexel w Philadelphi, zaproponował wówczas badania nad opracowaniem systemu do automatycznego odczytywania informacji o produktach. Wkrótce rozpoczął współpracę z Normanem Woodlandem, doktorantem i nauczycielem w Drexel. Pierwszą propozycją Woodlanda było użycie szablonu z atramentu, który świeciłby w ultrafiolecie.
20 października 1949 roku, Woodland i Silver złożyli wniosek patentowy zatytułowany „Urządzenia i metody klasyfikacji”. Pierwszy kod kreskowy, ze względu na swój wygląd, został nazwany tarczą strzelniczą. Składał się z serii koncentrycznych okręgów.
Kody kreskowe nie były używane w przemyśle do lat 60., kiedy to The National Association of Food Chains zgłosiło się do producentów sprzętu, aby opracowali system, który ułatwiający dokonywanie zakupów.
Pierwsze próby zastosowania kodów kreskowych w przemyśle zostały podjęte w latach pięćdziesiątych przez Stowarzyszenie Kolei Amerykańskich AAR. W październiku 1967 roku rozpoczęto oznaczanie kodami kreskowymi wagonów kolejowych i instalację skanerów. Jednak system ten porzucono w latach 90.
Wydarzenie, które uznaje się za prawdziwy początek zastosowania kodów kreskowych w przemyśle miało miejsce 1 września 1981 roku, kiedy to Departament Obrony Stanów Zjednoczonych zastosował Code 39 do oznaczania wszystkich produktów sprzedanych armii.
IAR
