Koncert symfoniczny - Jubileusz 80 urodzin i 60-lecia pracy artystycznej
Tadeusz Strugała – dyrygent
Program koncertu:
Ludwig van Beethoven – Symfonia nr 4 B-dur op.60
Robert Schumann – Symfonia nr 4 d-moll op.120
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego
DG Art Projects/arch.FN
Tadeusz Strugała - jeden z najwybitniejszych polskich dyrygentów. Pedagog, juror i organizator życia muzycznego. Od lat związany z Polskim Radiem. Był dyrektorem naczelnym i artystycznym oraz pierwszym dyrygentem WOSPRiTV (1975-1976), dyrektorem artystycznym i pierwszym dyrygentem Polskiej Orkiestry Radiowej (1990-1993). Od roku 2010 przedstawicielem Ministra Kultury w Radzie Programowej NOSPR. Z Orkiestrami i Chórem Polskiego Radia dokonał wielu nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych. Poprowadził także wiele koncertów publicznych.
W ostatnim czasie został uhonorowany najwyższym wyróżnieniem Polskiego Radia, Diamentową Batutą, „za wybitne kreacje artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy Polskiego Radia, a także za zasługi dla polskiej i światowej kultury muzycznej oraz działalność dyrygencką o szczególnym znaczeniu dla polskiego życia muzycznego”, a w październiku 2014 Odznaką Honorową „Bene Merito" przyznaną przez Ministra Spraw Zagranicznych „za działalność wzmacniającą pozycję Polski na arenie międzynarodowej.”
Tadeusz Strugała ukończył studia we wrocławskiej Akademii Muzycznej, następnie kontynuował je w Weimarze i Wenecji. Międzynarodową karierę dyrygencką rozpoczął w latach 60. od występów na estradach całej niemal Europy, a także Australii, USA i Azji, zarówno z czołowymi orkiestrami polskimi, jak też zagranicznymi. Dyrygował ponad 140 orkiestrami z 23 krajów.
Artysta pełnił funkcję zastępcy dyrektora artystycznego i stałego dyrygenta Filharmonii Narodowej w Warszawie(1979–90). W latach 1969–80 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej oraz generalnym dyrektorem muzycznym Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze i Istambule (1976–78), a latach 1981–86 prowadził Orkiestrę Filharmonii Krakowskiej jako jej dyrektor artystyczny.
Artysta został nagrodzony statuetką Orfeusza (1986) za najlepsze wykonanie utworu polskiego na Międzynarodowym Festiwalu Warszawska Jesień oraz nagrodą Związku Kompozytorów Polskich (1991) za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wykonawstwa polskiej muzyki współczesnej. Inne prestiżowe wyróżnienia to m.in. Grand Prix du Disque F. Liszt w Budapeszcie w roku 1987, nominacja do tytułu „Płyta roku” magazynu „Gramophone” za premierowe nagranie Missa pro defunctis (Requiem) Romana Maciejewskiego (Polskie Nagrania, 1991), które jako reedycja w roku 2011 otrzymało nagrodę „Fryderyk” oraz Stern des Monats niemieckiego magazynu płytowego „Fono Forum” za nagrania utworów Xavera Scharwenki (Collins Classics).
Za wybitne osiągnięcia na polu dyrygenckim i propagowanie muzyki polskiej za granicą otrzymał liczne nagrody i odznaczenia (Złoty Medal Gloria Artis, L’Ordre du „Merite Culturel”, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta). W 1996 roku Tadeusz Strugała został laureatem zaszczytnej nagrody Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen, a w roku 1998 otrzymał tytuł doktora honoris causa macierzystej uczelni. W roku 2012, za zasługi dla Śląska, otrzymał nagrodę imienia Ligonia, przyznawaną przez Polskie Radio Katowice.
