Zgadnij, kto gra Wariacje nt. Diabellego?

Ostatnia aktualizacja: 18.09.2011 09:50
Dobre wieści. W jesiennej ramówce audycja "Kto słucha nie błądzi czyli Płytowy Trybunał Dwójki" będzie pojawiać się co dwa tygodnie, wymiennie z "Płytomanią".

Zasady pozostają bez zmian. W każdym programie słuchamy jednego utworu, w obszernych fragmentach, w sześciu interpretacjach. Nie wiemy jednak, kto gra.

Anton
Anton Diabelli

O wszystkim dowiadujemy się w momencie, gdy naszymi głosami nagranie odpada z zabawy. Do finału docierają dwie interpretacje i to z nich wybieramy tę najlepszą, którą rekomendujemy.

Najbliższy Trybunał obraduje w następującym składzie: Dorota Kozińska, Kacper Miklaszewski i Andrzej Sułek (debiut!). Słuchamy zaś Wariacji na temat walca Diabellego op. 120 Ludwiga van Beethovena.

Wiedeński wydawca i kompozytor, Anton Diabelli, zwrócił się w roku 1819 do kilkunastu twórców z propozycją napisania po jednej wariacji na temat swego Walca C-dur do planowanej edycji zbiorowej na fortepian. Ludwig van Beethoven, którego także poprosił, najpierw odniósł się do tego pomysłu niechętnie, potem - jak zwykle – ociągał się z komponowaniem, po czym, po dłuższym czasie ofiarował Diabellemu zamiast jednej wariacji, trzydzieści trzy. Ten zaś oczywiście je opublikował. I tak w 1823 pojawiły się 33 Wariacje op. 120.

 

Kolejność słuchania:

 

I Runda

 

Temat. Vivace – Wariacja nr 1: alla Marcia maestoso

 

II Runda

 

Wariacja nr 22: Allegro molto

Wariacja nr 23: Allegro assai

 

III Runda

 

Wariacja nr 31: Largo, molto espressivo

 

Finał

 

Wariacja nr 32: Fuga. Allegro – Poco adagio

Wariacja nr 33: Tempo di Menuetto moderato

 


W audycji wykorzystano następujące nagrania (zwycięskie pogrubiono - werdykt ex aequo):

1. Paul Lewis (nagranie: Berlin, grudzień 2009; Harmonia Mundi 2011)

2. Maurizio Pollini (nagranie: 1998; DG 2000)

3. Alfred Brendel (nagranie początek lat 60; Vox; reedycja Brilliant Classics, płyta dostępna w 35 płytowym boksie)

4. Alfred Brendel (nagranie BBC: live, Royal Festival Hall w Londynie, 30 maja 2001; Philips/Decca 2007)

5. Maria Yudina (nagranie: czerwiec 1961; Russian Disc; reedycja Philips 1998, w kolekcji „Great Pianists Of The 20th Century”)

6. Piotr Anderszewski (nagranie: Lugano 2000; Virgin 2001)

 

Czytaj także

Arcydzieło z opóźnionym zapłonem

Ostatnia aktualizacja: 09.07.2011 21:12
Jeden z filarów repertuaru skrzypcowego - Koncert Beethovena - nie od razu zyskał uznanie. Kompozytor nie doczekał czasów, w których jego dzieło zyskało powszechny podziw.
rozwiń zwiń