Marek Zagańczyk: najlepszymi przewodnikami w podróży są poeci

- To od nich powinniśmy się uczyć widzenia świata, a już na pewno jego nazywania - mówił gość audycji "Ćwiczenia z myślenia". A rozmawialiśmy między innymi o podróżach Goethego, Iwaszkiewicza i Kuncewiczowej.

Marek Zagańczyk

Foto: PAP/ Andrzej Rybczyński

- Wszystko zaczyna się oczywiście w dzieciństwie: od przeglądania atlasów i map. Pojawia się wtedy po raz pierwszy tęsknota za podróżowaniem. Znakomicie oddaje to "Atlas Wysp Odległych" Judith Schalansky, poświęcony w całości miejscom, których autorka nigdy nie odwiedziła - opowiadał pisarz, eseista i zastępcą redaktora naczelnego "Zeszytów Literackich" o źródłach, nie tylko swojej, pasji podróżowania. - Potem pojawiają się oczywiście lektury, które do podróży zachęcają. Chcemy odwiedzić miejsca, w których byli nasi ulubieni pisarze - dodał.

Gość Anny Lisieckiej i Witolda Malesy zwrócił też uwagę, że podróż jest zawsze "przerwą od życia". - Tak naprawdę zazdrościmy Odysowi, że błądzi. Jego prawdziwe problemy zaczynają się przecież, gdy odnajduje drogę do domu - zwrócił uwagę.

Punkt wyjścia do rozmowy stanowiła historia bedekerów. Nazwą pochodzi od nazwiska księgarza żyjącego w pierwszej połowie XIX wieku w Koblencji, któremu przypisuje się stworzenie pierwowzoru przewodnika turystycznego we współczesnym tego słowa znaczeniu. Tak naprawdę Karl Bedeker adaptował w dużym stopniu rozwiązania brytyjskiego oceanografa i przyrodnika Johna Murraya. Rozwój przewodników nie przez przypadek nastąpił w XIX stuleciu - to czas pojawienia się masowej turystyki.

Wcześniej podróże miały raczej charakter edukacyjny niż turystyczny, trwały wiele miesięcy, a nawet lat, i mogły całkowicie odmienić podróżującego. Jakie piętno odcisnęły na Goethem i polskich poetach romantycznych? A jak ich podróże wpłynęły na nasze wyobrażenie o antyku? Zachęcamy do wysłuchania "Ćwiczeń z myślenia".

mm, ei