Przez wiele lat był publicznie atakowany i szkalowany ze względu na kontrowersyjne poglądy, wierność wyznawanym wartościom i bezkompromisowy antykomunizm, obecnie uważany jest za jednego z największych emigracyjnych twórców i świadków historii XX wieku.
Jako reportażysta, już w dwudziestoleciu międzywojennym Mackiewicz zaproponował nowy model prowadzenia narracji. Był to model krytyczny.
"Jedynie prawda jest ciekawa" - mówił Mackiewicz. To wartość kluczowa, jak pisał "może być trudna, ale głupio nie patrzeć jej w oczy".
Zapraszamy na słuchowisko dokumentalne "Raport": Goetel i Mackiewicz w Katyniu w sobotę (2 kwietnia) o godz. 19.30.
Czytaj także:
Józef Mackiewicz urodził się 1 kwietnia 1902 roku w Petersburgu w polskiej rodzinie szlacheckiej. W roku 1907 przenieśli się do Wilna, gdzie trzy lata później rozpoczął naukę w gimnazjum. Pracę dziennikarską rozpoczął la początku lat 20., kiedy to zaczął publikować pierwsze artykuły w wileńskim dzienniku "Słowo". Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, był zagorzałym przeciwnikiem Sowietów. Kiedy w roku 1939 wkroczyli do Wilna, uciekł do Kowna. Podczas II wojny światowej, jego losy były dramatyczne.
Na przełomie lat 1942/1943, sąd specjalny Armii Krajowej skazał go na karę śmierci za kolaborację z Niemcami. Sergiusz Piasecki odmówił jednak wykonania wyroku, a ppłk Aleksander Krzyżanowski, komendant Okręgu Wileńskiego zdecydował o jego uniewinnieniu. Mackiewicz brał udział w ekshumacji polskich oficerów w Katyniu. Kiedy Armia Czerwona znów wkroczyła do Polski, raz jeszcze opuścił Wilno, a następnie przez Warszawę, Kraków, Wiedeń, Rzym wyjechał do Londynu.
Od roku 1955 mieszkał w Monachium. Tam zmarł, 31 stycznia 1985 roku. Decyzją Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej, rok 2022 ustanowiono Rokiem Józefa Mackiewicza. I choć pamięć o nim wraca, to wciąż wiemy o nim zbyt mało.
