– Gdy byłem nastolatkiem niesłychanie przejętym poezją i bardzo rozpoetyzowanym, poezja Tadeusza Różewicza była dla mnie pewnego rodzaju ozdrowieńczym szokiem – wspominał w "Rozmowach po zmroku" poeta, krytyk literacki i eseista Piotr Matywiecki. – Musiałem bowiem skonfrontować mojego ukochanego, lecz niestety nieco biżuteryjnego poetę, jakim był Gałczyński, z tą absolutnie nieozdobną prawdą najstraszniejszych ludzkich doświadczeń, którą wypowiedział autor "Niepokoju" – mówił przywołując głośny tom wierszy z 1947 r.
Tadeusz Różewicz nie żyje - serwis specjalny >>>
Ostatnim arcydziełem Tadeusza Różewicza zdaniem Piotra Matywieckiego był natomiast poemat "Nożyk profesora" z 2001 r., w którym wyraźnie widać jedną z najważniejszych cech poetyckiej sztuki pisarza. – Różewicz w swojej poezji i dramaturgii umyślnie popadał w pewien rodzaj błahej gadaniny – wyjaśniał poeta. – Ona czasem niecierpliwiła zarówno czytelników, jak i krytyków. Zawsze jednak nadchodził taki moment, gdy tę pozornie kompletnie rozluźnioną i chaotyczną formę poeta potrafił tak skoncentrować, że otrzymywaliśmy arcydzieło – zauważył.
– Dzięki temu w tej poezji nagle wypływają niesłychanie istotne i poruszające rzeczy – dodał Bronisław Maj, poeta, historyk literatury. – Spójrzmy na wiersz z 1989 r. poświęcony pamięci Konstantego Puzyny, zaczynający się od słów "czas na mnie". Zbudowany jest on właśnie z najprostszych, elementarnych, wręcz banalnych zdań i wypowiedzeń. Świadomie używając prostej mowy, Tadeusz Różewicz budował niezwykle wstrząsające teksty. Z chaotycznej gadaniny czy nieskomplikowanych cząstek tworzył całość chwytającą za gardło, chwytającą za serce, pisząc niesamowite, skupione, ostre wiersze – dodał.
W audycji z cyklu "Życie na miarę literatury" Dorota Gacek i Andrzej Franaszek rozmawiali także z Januszem Drzewuckim, poetą, krytykiem literackim i redaktorem "Twórczości", prof. Andrzejem Niewiadomskim, poetą, krytykiem literackim, badaczem literatury i redaktorem kwartalnika literackiego "Kresy", oraz prof. Pawłem Próchniakiem, historykiem literatury i krytykiem literackim.
mc/jp
