Feliks Nowowiejski

- Miał niemieckie wykształcenie, ale polską duszę - mówi syn kompozytora, Jan Nowowiejski.

Feliks Nowowiejski (1877-1946) - kompozytor, dyrygent, organista, pedagog, chórmistrz. Kształcił się początkowo w szkole przyklasztornej w Świętej Lipce, gdzie wcześnie objawił talent muzyczny. Lata 1898-1907 poświęcił na doskonalenie wiedzy muzycznej w Konserwatorium Sterna w Berlinie, następnie w Szkole Muzyki Kościelnej w Regensburgu (Ratyzbona), Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie i tamtejszym Królewskim Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma. Wśród jego nauczycieli znajdował się m.in. Max Bruch.

Jego muzykę doskonale znają organiści - symfonie organowe kompozytora należą do żelaznego repertuaru. Przeciętnemu melomanowi jednak niewiele ono mówi: - Nowowiejski - Rota. - Acha...!

Najsłynniejszym dziełem Nowowiejskiego – obok Roty do słów Marii Konopnickiej – jest oratorium Quo vadis inspirowane powieścią Henryka Sienkiewicza. W latach 1909-1939 miało 200 wykonań na całym świecie. Nowowiejski jest czołowym polskim tworcą muzyki religijnej w I połowie XX wieku, pozostawił też znakomitą muzykę symfoniczną i organową. Jest też twórcą baletów oraz opery Legenda Bałtyku.

Język kompozytorski Nowowiejskiego charakteryzuje się mistrzowskim opanowaniem warsztatu kompozytorskiego, bujną inwencją melodyczną i rozmachem w kształtowaniu formy. Jego muzyka sytuuje się w kręgu postromantyzmu, zarzucano jej akademizm i szblonowość – ale te cechy z czasem przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. Wczorajsza awangarda jest bowiem dziś równie klasyczna jak wczorajsi akademicy.

Imię Feliksa Nowowiejskiego nosi Warmińsko-Mazurska FIlharmonia w Olsztynie, Akademia Muzyczna w Bydgoszczy oraz liczne szkoły muzyczne. W Poznaniu działa Towarzystwo im. Feliksa Nowowiejskiego, które od roku 1994 jest organizatorem Międzynarodowego Konkursu Organowego.

W audycji Beaty Stylińskiej o dziele Feliksa Nowowiejskiego opowiadali: syn Jan Nowowiejski, wnuczka Bogna Nowowiejska oraz dyrygnet Łukasz Borowicz.