Co się działo w głowie Buñuela

29 lipca mija 30. rocznica śmierci mistrza światowego kina, wielkiego jego innowatora i skandalisty – Luisa Buñuela.

Foto: Verner187/Flickr, lic. CC

Filmy Buñuela, m.in. "Pies andaluzyjski”, "Anioł zagłady”, "Widmo wolności”, "Mroczny przedmiot pożądania”, "Viridiana”, "Dyskretny urok burżuazji”, sprawiły, że nadano mu miano największego – obok Bergmana i Felliniego – z XX-wiecznych reżyserów. A także ojca filmowego surrealizmu.
Oskarżany niekiedy o nihilizm, naturę bluźniercy, Luis Buñuel w swojej autobiografii zatytułowanej "Ostatnie tchnienie” napisał: "Jestem rewolucjonistą, lecz rewolucja mnie przeraża. Jestem anarchistą, ale nie zgadzam się z anarchistami. Jestem sadystą, ale przy tym człowiekiem zupełnie normalnym. Wszystko rozgrywa się w mojej głowie”. Do takich obrazów rozgrywających się w głowie Buñuela należą takie pamiętne sceny jak ta przecinania oka brzytwą z „Psa andaluzyjskiego” czy scena orgii zaproszonych przez Viridianę ubogich, którzy ustawiają się niczym postacie z "Ostatniej wieczerzy” Leonarda da Vinci. 
Luis Buñuel powiedział: "Dzięki Bogu jestem ateistą” i ten pozorny paradoks wyczuwany jest także w jego filmach. Ale choć religia, krytyka kleru, mieszczańskiego społeczeństwa, chaos wartości stanowiły ważny element jego filmów, to jednak w centrum jego zainteresowania był zawsze człowiek i należna mu wolność.
W "Rozmowach po zmroku” sylwetkę Luisa Buñuela oraz jego filmy przypomną krytycy filmowi: Magda Sendecka, Andrzej Kołodyński i Jacek Szczerba.  
Zaprasza Anna Fuksiewicz.
29 lipca (poniedziałek), godz. 22.15