- Mamy świetną propozycję dla dzieci: to "Słowik" Igora Strawińskiego z Teatru Maryjskiego. To ciekawa próba połączenia pięknej muzyki z bajkową tematyką. Ten spektakl poleciłbym zarówno wyrafinowanemu widzowi, jak i dzieciom. Jestem przeciwnikiem taryfy ulgowej w ofercie skierowanej do młodego widza - deklarował Mariusz Treliński, dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w rozmowie z Jackiem Hawrylukiem.
Halka
W nowym sezonie pojawi się "Halka", bedąca próbą spojrzenia na naszą operę z zewnątrz. Spektakle będzie prowadził Marc Minkowski, dla którego będzie to pierwsze spotkanie z Moniuszką w takim wymiarze (dotąd dyrygował tylko fragmentami). Reżyseruje Natalia Korczakowska, która w ubiegłym sezonie zrealizowała "Jakoba Lenza" Wolfganga Rihma.
- Korczakowska potrafi opowiedzieć "Halkę" w sposób bardzo świeży, daleki od sentymentalizmu czy wręcz kiczu. Można spojrzeć na tę operę jako na polską Butterfly, jest to też pewna rozmowa z polskością. Marc jest zafascynowany Natalią, wydaje mi się, że oni na siebie fantastycznie wpływają.
Latający Holender
- Wagner dla mnie jest czymś w rodzaju przemiany duchowej. Filmy współczesne, takie jak "Melancholia" von Triera, odchodzą śmiało od sfery racjonalnej i podążają w stronę duchową, oniryczną. Mam wrażenie, że w tej chwili następuje odwrót od świata racjonalizmu, a Wagner jest rodzajem takiej opowieści. Ta historia jest niezwykła, z jednej strony wszyscy wstydzimy się ją opowiedzieć, a z drugiej strony każdy z nas głęboko chowa w sobie ten mit. To opowieść o spotkaniu dwóch platońskich połówek, co było obsesją kompozytora.
W audycji Jacka Hawryluka Mariusz Treliński opowiadał między innymi o tym, jak się angażuje wielkie gwiazdy, o planach repertuarowych, o cyklu "Terytoria" i o tym, dlaczego na scenie narodowej brak muzyki dawnej.
***
Mariusz Treliński
Mariusz Treliński - reżyser operowy, filmowy i teatralny. Dyrektor artystyczny Opery Narodowej w sezonie 2005/06 i ponownie od 2008 roku. Absolwent wydziału reżyserii łódzkiej PWSFTViT. W Operze Narodowej debiutował w 1995 roku kameralną inscenizacją Wyrywacza serc Elżbiety Sikory według prozy Borisa Viana (Festiwal "Warszawska Jesień", Centrum Pompidou w Paryżu). W maju 1999 roku odbyła się na tej scenie premiera jego głośnej inscenizacji Madame Butterfly Pucciniego ze scenografią Borisa Kudlički (odtąd stałego współpracownika reżysera). Wielkim sukcesem było przeniesienie tej inscenizacji do Washington Opera (2001, wznowienie w 2006) na zaproszenie Placida Domingo. Kolejne inscenizacje operowe Mariusza Trelińskiego w Warszawie to: Król Roger Szymanowskiego (2000), Otello Verdiego (2001), Oniegin Czajkowskiego (2002) i Don Giovanni Mozarta (2002).
W 2001 roku artysta został laureatem Nagrody im. Karola Szymanowskiego za reżyserię Króla Rogera oraz otrzymał Paszport "Polityki". W 2006 roku Mariusz Treliński otrzymał nagrodę im. Konrada Swinarskiego, przyznaną przez miesięcznik "Teatr" za reżyserię Andrei Chénier i La Bohème w Operze Narodowej.
Współpracował z takimi artystami jak Daniel Barenboim, Placido Domingo, Kent Nagano czy Anna Netrebko.