Garrick Ohlsson. 13-latek w szkole dla geniuszy

Ostatnia aktualizacja: 27.10.2015 14:00
- Pierwszy raz zagrałem na pianinie w wieku 3 lat. Od tamtej pory wszystko szło mi jak z płatka - mówił bez fałszywej skromności Garrick Ohlsson, zwycięzca VIII i juror XVII Konkursu Chopinowskiego.
Audio
  • Sylwetka Garricka Ohlssona, jurora XVII Konkursu Chopinowskiego (Opowieści po zmroku/Dwójka)
Garrick Ohlsson podczas drugiego koncertu inauguracyjnego 17. Konkursu Chopinowskiego
Garrick Ohlsson podczas drugiego koncertu inauguracyjnego 17. Konkursu ChopinowskiegoFoto: Grzegorz Śledź/PR2

- Nie chciałem robić nic innego, tylko grać na fortepianie. Mama musiała mnie wypędzać na podwórko, żebym bawił się z innymi dziećmi - wspominał swoje dzieciństwo wirtuoz, uważany za jednego z czołowych wykonawców Chopina. Nic dziwnego, że w wieku 13 lat trafił na prestiżowa uczelnię Juilliard School of Music, nazywaną szkołą dla geniuszy. Umożliwiła mu ona zresztą uniknąć służby wojskowej w trakcie wojny wietnamskiej.

Garrick Ohlsson opowiadał także o studiach u legendarnego Claudia Arrau i wyjaśnił, co łączy konkursy pianistyczne z... "Folwarkiem zwierzęcym" Geroge'a Orwella.

***

Tytuł audycji: Opowieści po zmroku

Prowadzą: Klaudia Baranowska

Gość: Garrick Ohlsson (pianista, juror XVII Konkursu Chopinowskiego)

Data emisji: 26.10.2015

Godzina emisji: 21.45

mm/mc


Czytaj także

Piotr Paleczny. Szkic do portretu

Ostatnia aktualizacja: 30.08.2015 10:00
- Ta pianistyka jest nieprawdopodobnie energetyczna, wyrazista, mocna – mówiła o Piotrze Palecznym, zdobywcy III miejsca na Konkursie Chopinowskim w 1970 roku, prof. Alicja Paleta-Bugaj.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Dang Thai Son: Chopina usłyszałem po raz pierwszy w górach

Ostatnia aktualizacja: 29.09.2015 11:00
W cyklu "Portrety jurorów Konkursu Chopinowskiego" przedstawiliśmy sylwetkę i dokonania laureata pianistycznych zmagań z 1980 roku.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Adam Harasiewicz. Zachwycił królową Elżbietę

Ostatnia aktualizacja: 20.10.2015 11:00
Juror XVII Konkursu Chopinowskiego wspominał w Dwójce rok 1955, kiedy to on tryumfował w warszawskich zmaganiach.
rozwiń zwiń