Karłowicz triumfuje

Koncert upamiętniający setną rocznicę śmierci Mieczysława Karłowicza zdobył najwięcej głosów w kolejnej odsłonie konkursu "Koncert za SMS".

Mieczysław Karłowicz

Foto: Wikipedia/domena publiczna

W przeddzień setnej rocznicy urodzin najwybitniejszego polskiego twórcy poematów symfonicznych w Filharmonii Narodowej odbył się koncert, podczas którego zabrzmiały trzy młodzieńcze, w tym dwa bardzo rzadko wykonywane dzieła symfoniczne Mieczysława Karłowicza. Warto było przypomnieć je sobie, ponieważ nadal – jak pisze Alistair Wightman – „wywierają na słuchaczu wrażenie swą świeżością i werwą”. Biała gołąbka to muzyczny prolog do dramatu Józefata Nowińskiego. Karłowicz ukazuje w nim męstwo rycerza Carla Carrary i delikatny urok jego ukochanej księżniczki Bianki oraz tragiczny splot okoliczności, które stają na przeszkodzie ich uczuciu. Z kolei Symfonia e-moll op. 8 to swego rodzaju dialog z wizją zmartwychwstania z II Symfonii Gustava Mahlera. Gwiazdą wieczoru był świetny rosyjski skrzypek, Ilya Kaler, laureat trzech prestiżowych konkursów: im. Czajkowskiego w Moskwie, im. Sibeliusa w Helsinkach i Premio Paganini w Genui. Pobyt Ilyi Kalera w Warszawie łączył się z jego uczestnictwem w nagraniu płytowym Koncertu skrzypcowego A-dur Karłowicza dla wytwórni NAXOS, które Orkiestra Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Antoniego Wita realizowała w ramach kontraktu obejmującego wszystkie dzieła orkiestrowe Karłowicza.
Laureatką konkursu "Koncert za sms" w tym tygodniu jest pani Aleksandra ze Stalowej Woli, która wysłała następujące uzasadnienie:
K-02 - Karłowicz, bo jego muzyka zachwyca głębią, szczerością i jakąś tajemnicą.

Mieczysław Karłowicz Biała gołąbka – prolog symfoniczny z muzyki scenicznej op. 6, Koncert skrzypcowy A-dur op. 8, Symfonia e-moll op. 7 Odrodzenie

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Antoni Wit, Ilya Kaler – skrzypce (Filharmonia Narodowa, 6.02.2009) – koncert upamiętniający setną rocznicę śmierci Mieczysława Karłowicza

30 maja (piątek), godz. 13.00

***

W "Konkursie za SMS" co tydzień przedstawiamy Państwu nowe propozycje koncertowe.

Każdy z koncertów ma swój indywidualny symbol literowo-cyfrowy (K01, K02, K03, K04, K05). O tym, który z nich nadamy w całości w piątkowej audycji, decydują uczestnicy głosowania.

Aby wziąć udział w konkursie, wystarczy wysłać SMS pod numer 71211 z symbolem wybranego koncertu oraz krótkim uzasadnieniem wyboru . Autor najciekawszego uzasadnienia otrzyma cenną nagrodę!

Głosy oddawać można od godz. 15.00 w piątek do godz. 18.00 w czwartek. O wynikach głosowania informujemy na naszej antenie w czwartek o 19.30.

Uczestnicy głosowania mogą wygrać nagrody w postaci boxów płytowych.

Regulamin konkursu "Koncert za SMS" - nagrody płytowe

***

A oto pozostałe koncerty, na które można było głosować:

Belcea Quartet (Warszawa, Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego)

Koncert Belcea Quartet na festiwalu "Muzyczne miasta – Warszawa" (Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, 26.01.2005)

Józef Haydn Kwartet smyczkowy B-dur op. 50 nr 1 , Paweł Szymański Pięć utworów na kwartet smyczkowy , Henryk Mikołaj Górecki I Kwartet smyczkowy Już się zmierzcha , Ludwig van Beethoven Kwartet smyczkowy a-moll op. 132

Belcea Quartet, londyński zespół założony i prowadzony przez rumuńską skrzypaczkę, w 2005 roku nie był już anonimowy, ale w Polsce jeszcze niewiele o nim wiedzieliśmy. Tyle tylko, że uczestniczył w programie BBC Radio 3 New Generation Artists, otrzymał Gramophone Award za najlepszy debiut i nagrał kilka świetnych płyt wydanych przez wytwórnię EMI. W styczniu 2005 roku w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego przekonaliśmy się, że to kwartet wybitny. Swoim rewelacyjnym występem uświetnił organizowaną wówczas przez Dwójkę serię koncertów składających się na muzyczny portret Warszawy, w ramach cyklu Europejskiej Unii Nadawców „Muzyczne miasta”. Niezapomniane pozostały zwłaszcza hipnotyzujące interpretacje I Kwartetu smyczkowego „Już się zmierzcha” Henryka Mikołaja Góreckiego i Kwartetu smyczkowego a-moll op. 132 Ludwiga van Beethovena. Dziś, gdy Belcea Quartet w nowym składzie opublikował na płytach komplet kwartetów Beethovena, warto przypomnieć sobie, jak zaczynała się przygoda tego zespołu z dziełami trzeciego klasyka wiedeńskiego.

*

Recital Sofii Gulyak – fortepian na Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju (12.08.2010)

Dymitr Szostakowicz Preludium i fuga Des-dur op. 87 nr 15 ; Sergiusz Rachmaninow Etiuda-obrazes-moll op. 39 nr 5 , Elegia es-moll op. 3 nr 1 , Preludium cis-moll op. 3 nr 2 , Wariacje na temat Corellego op. 42 ; Aleksander Skriabin Poematy op. 32 , IV Sonata Fis-dur op. 30 ; Sergiusz Prokofiew VI Sonata As-dur op. 82; Fryderyk Chopin Nokturn f-moll op. 55 nr 1

Urodzona w Kazaniu rosyjska pianistka Sofya Gulyak sprawia wrażenie osoby zupełnie niepozornej. Cicha, spokojna i delikatna – gdy siada przy fortepianie staje się absolutnym zaprzeczeniem tych cech. Dopiero dotykając klawiatury okazuje się, że drzemią w niej niezmierzone pokłady energii. Zwyciężczyni Międzynarodowych Konkursów im. Thalberga i Kapella dysponuje wszechstronną techniką i paletą dźwiękową, która w dzisiejszych czasach plasuje ją w przestrzeni osobowości muzycznych zupełnie unikatowych. Dała tego dowód podczas swojego występu w Dusznikach w roku 2010. Jej recital należał do najlepszych wydarzeń Festiwalu Chopinowskiego, także i dlatego, że "niepozorny" Nokturn f-moll Chopina - niepozorny w kontekście całego programu - okazał się interpretacyjnym strzałem w dziesiątkę

*

Hakan Rosengren – klarnet, Janusz Olejniczak – fortepian, Marek Moś – skrzypce, Andrzej Bauer – wiolonczela

(Kraków, Florianka, 10.04.2001) - V Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena

Ludwig van Beethoven Trio fortepianowe D-dur op. 70 nr 1 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian, Olivier Messiaen Kwartet na koniec czasu na fortepian, klarnet, skrzypce i wiolonczelę (10 MZ)

Geistertrio – Trio Duchów Beethovena, tajemniczymi kolorystycznymi tremolami wolnego ogniwa patrzące w świat impresjonizmu oraz Kwartet na koniec czasu Messiaena, należący do najbardziej spektakularnych dzieł dwudziestego stulecia złożyły się na program koncertu kameralnego festiwalu, którego myśl przewodnia brzmiała „Beethoven i muzyka XX wieku – wieku apokalipsy i nadziei”.

Dzieło francuskiego kompozytora powstało w 1940 roku w hitlerowskim obozie jenieckim w Goerlitz, położonym w części miasta należącej do dzisiejszego Zgorzelca. Zainspirować miała go wizja ogromnego anioła z tęczą wokół głowy, której doznał gdy oglądał wspaniały zachód słońca nad równiną Śląska. Sytuacja, w której znalazł się sprzyjała podjęciu tematu związanego z Apokalipsą świętego Jana. Messiaen wspomina, że przed prawykonaniem dzieła wyjaśnił słuchaczom, iż „kwartet został napisany na koniec czasu, to znaczy na koniec pojęcia przeszłości i przyszłości, a na początek wieczności, i że nie jest to gra słów związana w końcem okresu niewoli”. Świetne utwory w wykonaniu znakomitych kameralistów.

*

Arparla (Maria Cleary - arpa doppia, Davide Monti - skrzypce) (Warszawa, Studio koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego, 17-18.03.2012) Mazovia goes Baroque „...e che sia musica soave”. Siedemnastowieczna muzyka włoska na skrzypce i harfę, „Secondo il gusto dell’arcivescovo”. Muzyka w pałacu arcybiskupim w Kromieryżu.

Partnerzy na estradzie i w życiu. Porozumienie dusz i symbioza odmiennych temperamentów.
On – pełen energii entuzjasta, Włoch, mistrz improwizacji i barokowych skrzypiec. Chcąc zbliżyć się do dawnego sposobu gry rozpoczął naukę fechtunku, jeździ też konno, co sam tłumaczył na naszej antenie: W XVII wieku wszyscy posługiwali się mieczem, który był bardzo ciężki, co oznacza, że w tamtym czasie mężczyźni byli przyzwyczajeni do trzymania ciężkich przedmiotów w dłoni. Obciążenie smyczka było zatem większe - dlatego dźwięk powinien być mocny i głośny.
Ona – spokojna, opanowana Brytyjka, gra na wielu różnych harfach, najczęściej na włoskiej harfie barokowej - arpa doppia.
Razem wykonują przede wszystkim repertuar barokowy. Skrzypce i basso continuo w wykonaniu harfy to bardzo proste połączenie, ale jego siła wyrazu jest naprawdę ogromna . Nasza praca jest naszą pasją. Wciąż poszukujemy nowych kompozycji, sami prowadzimy badania. Spędzamy bardzo wiele czasu, wkładamy dużo wysiłku, aby poznać i nauczyć się tego wyjątkowego muzycznego języka, by w muzyce pisanej 300 lat temu odnaleźć siebie i zrozumieć, co jest nowe, co jest bliskie..., co czyni ten repertuar szczególnie ważnym.