Specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej, neapolitański zespół Cappella Pietà de’Turchini, założony przez Antonia Floria oraz znakomici włoscy soliści wykonali repertuar ułożony z tekstów wykonywanych na Półwyspie Apenińskim podczas Wielkiego Tygodnia. Były one podstawą bardzo zróżnicowanych kompozycji muzycznych. Znalazły się wśród nich utwory łacińskie i włoskie, liturgiczne i nieliturgiczne, opracowane przez takich kompozytorów jak Oratio Benevolli, Donatello Coya czy Francesco Provenzale, do którego twórczości włoscy muzycy przykładają szczególną wagę. Do 1701 roku Provenzale był Maestro di capella Conservatorio della Pietà de’Turchini, od którego zespół Antonia Floria wziął nazwę. Włoski dyrygent jest również profesorem w Konserwatorium San Pietro a Majella w Neapolu, gdzie wykłada praktykę i teorię wykonawczą muzyki baroku, słynie nie tylko z perfekcyjnego, historycznego podejścia do prezentowanych dzieł, ale też ogromnego zamiłowania do muzyki neapolitańskiej. Ta fascynacja emanowała z każdego dźwięku podczas koncertu Cappella Pietà de’Turchini inaugurującego VII Festiwal Misteria Paschalia.
Festiwal Misteria Paschalia (Kościół św. Katarzyny, Kraków, 29.03.2010) „Intorno Allo Stabat”: Oratio Benevolli Salve Regina ; Leonardo Leo Miser agnosce te; Anonim Introduzione allo Stabat, Stabat Mater; Donatello Coya Verseti sopra il Miserer di Dentice; Francesco Provenzale Pange lingua, wyk: Maria Grazia Schiavo – sopran, Romina Basso – alto, Patrizia Bovi – sopran, Pino de Vittorio – tenor, Cappella Pietà de’Turchini, dyr. Antonio Florio.
14 marca (piątek), godz. 13.00-15.00
***
W "Konkursie za SMS" co tydzień przedstawiamy Państwu nowe propozycje koncertowe.
Każdy z koncertów ma swój indywidualny symbol literowo-cyfrowy (K01, K02, K03, K04, K05). O tym, który z nich nadamy w całości w piątkowej audycji, decydują uczestnicy głosowania.
Aby wziąć udział w konkursie, wystarczy wysłać SMS pod numer 71211 z symbolem wybranego koncertu. Głosy oddawać można od godz. 15.00 w piątek do godz. 18.00 w czwartek. O wynikach głosowania informujemy na naszej antenie w czwartek o 19.30.
Uczestnicy głosowania mogą wygrać nagrody w postaci boxów płytowych . W każdy czwartek o godz. 18.30 otrzymają oni SMS z pytaniem konkursowym. Nagroda powędruje do osoby, która jako pierwsza udzieli SMS-em poprawnej odpowiedzi oraz odbierze telefon podczas piątkowej audycji "Koncert za SMS” i potwierdzi ją na antenie.
Regulamin konkursu "Koncert za SMS" - nagrody płytowe
Oto koncerty, na które można było głosować od 7 do 13 marca:
K01
Posłuchaj fragmentu koncertu K01
Koncert z festiwalu “Chopin i jego Europa” 26.08.2010
Wolfgang Amadeus Mozart Sonata C-dur na 4 ręce KV 521; Franciszek Schubert Fantazja f-moll op. 103 na 4 ręce; Fryderyk Chopin Rondo C-dur op. 73 na 2 fortepiany; Wariacje D-dur op. pośm. nt pieśni Moore’a na 4 ręce; Francis Poulenc Sonata na 4 ręce, Elegia na 2 fortepiany, Capriccio d’apres Le bal masque na 2 fortepiany, wyk. Ewa Pobłocka, Dang Thai Son – fortepiany
Międzynarodowy Festiwal Chopin i jego Europa w 2010 roku zaskakiwał nas nieoczekiwanymi kontekstami. Dzięki niemu na jednej estradzie spotkali się m.in. laureaci X Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego - jego zwycięzca, reprezentant Wietnamu, Dang Thai Son oraz najlepsza Polka w konkursie, laureatka V nagrody, Ewa Pobłocka. Oboje to dziś wybitni i uznani w świecie soliści, zawsze ciepło przyjmowani w Warszawie, gdzie rozpoczęły się ich kariery.
Tak było i tym razem, kiedy 26.08. w radiowym Studiu im. Witolda Lutosławskiego, po niemal 30 latach od konkursowego występu wspólnie zasiedli przy fortepianie. Jak się okazało, przyjaźń zadzierzgnięta podczas konkursowych przesłuchań przerodziła się w znakomite porozumienie artystyczne. Emocji nie brakowało, a przy okazji zabrzmiał rzadko wykonywany na polskich estradach repertuar na duet fortepianowy. Utwory na 4 ręce, te słynne, jak Sonata C-dur KV 521 Mozarta czy Fantazja f-moll op. 103 Schuberta, ale także rzadziej słyszane Rondo C-dur op. 73 Chopina w wersji na dwa fortepiany, czy cała seria mało znanych w Polsce, uroczych kompozycji Francisa Poulenca. Świetny program, w mistrzowskiej interpretacji.
K02
Posłuchaj fragmentu koncertu K02
Mazovia goes Baroque (Studio Koncertowe PR im. W. Lutosławskiego 4.11.2012)
Marc Mauillon – śpiew, Friederike Heumann - viola da gamba, lirone, Angélique Mauillon - harfa barokowa
„Dolce tormento” - włoska muzyka wokalna i instrumentalna z XVII wieku
Rozumieją się bez słów, grają razem od najmłodszych lat, każdy ich wspólny występ to wielka muzyczna uczta i okazja do wyjątkowych doznań artystycznych. Skupione, szlachetne brzmienie harfy barokowej pod palcami Angelique i aksamitny głos Marca Mauillon sprawiają, że każdy koncert tych muzyków to niezapomniana, niezwykle intymna podróż do świata dawnych brzmień. Są to również ważne momenty dla samych wykonawców.
Wspólne występy z Angélique to dla mnie powrót do domu. Bardzo to lubię, obecność siostry na scenie niezwykle mi pomaga. Wychowywaliśmy się razem, świetnie się znamy, doskonale się rozumiemy. Oczywiście, uważam, że oboje potrzebujemy też pracy z innymi artystami. To ważne, by poznawać nowych ludzi, by zapoznawać się z innym postrzeganiem muzyki. Ale bardzo lubię grać z siostrą, to niezapomniane chwile .
Nie inaczej było na ubiegłorocznym festiwalu „Mazovia goes Baroque”, kiedy do francuskiego rodzeństwa dołączyła znakomita niemiecka gambistka, uczennica Jordiego Savalla, Friederike Heumann. Wieczór wypełniła włoska i francuska muzyka XVII w., monodia początku baroku, bardzo piękny, różnorodny, ale i wyważony program zatytułowany Dolce tormento ("Słodka udręka"). Repertuar bardzo ważny dla Marca i Angelique Mauillon, pierwszy, który razem wykonywali przed publicznością. Ten koncert w odczuciu samych artystów był jak wzruszające spotkanie z przyjaciółmi po latach.
K03
Posłuchaj fragmentu koncertu K03
Koncert 13. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena (Warszawa, 3.04.2009). Feliks Mendelssohn Piękna Meluzyna – uwertura op. 32, Kantata Humboldtowska , Pierwsza noc Walpurgii – ballada na chór i orkiestrę op. 60, wyk. Agnieszka Rehlis – alt, Roman Sadnik– tenor, Thomas E. Bauer – baryton, Wojciech Gierlach – bas, Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, dyr. Ola Rudner
To był dzień mendelssohnowski na 13. Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena. Program koncertu pokazał nieznane szerzej oblicze twórcy muzyki do Snu nocy letniej . Znakomity szwedzki dyrygent Ola Rudner, szef Orkiestry im. Haydna w Bolzano oraz dyrektor Tasmańskiej Orkiestry Symfonicznej wraz z polskimi muzykami odkrył innego Feliksa Mendelssohna, a przy okazji kilka niezwykle ciekawych epizodów z jego życia. Wydarzeniem wieczoru było wykonanie zapomnianej Kantaty Humboldtowskiej , która przez ponad sto lat po premierze musiała czekać na swą ponowną prezentację , w Polsce zaś zabrzmiała wówczas po raz pierwszy. Napisana została na kongres przyrodników i lekarzy, który w 1828 roku zwołał Aleksander von Humboldt, przyjaciel rodziny Mendelssohnów. Dzieło mające ilustrować rozwój natury od chaosu ku ładowi, dzięki zaangażowaniu Rozumu i Prawdy, wychwala nadchodzące odkrycia i opisuje siły przyrody okiełznane przez człowieka. Programu koncertu dopełniła Pierwsza noc Walpurgii do tekstu Goethego, mało znane arcydzieło Mendelssohna, „prawdziwy majstersztyk”, jak o utworze pisał Hector Berlioz. Wieczór rozpoczęła zaś uwertura Piękna Meluzyna – opowiedziana dźwiękami historia kochanków, pięknej nimfy Meluzyny i zakochanego w niej rycerza Rajmunda, który łamiąc dane ukochanej słowo musi zginąć.
K04
Posłuchaj fragmentu koncertu K04
Festiwal Misteria Paschalia (Kościół św. Katarzyny, Kraków, 29.03.2010) „Intorno Allo Stabat”: Oratio Benevolli Salve Regina ; Leonardo Leo Miser agnosce te; Anonim Introduzione allo Stabat, Stabat Mater; Donatello Coya Verseti sopra il Miserer di Dentice; Francesco Provenzale Pange lingua, wyk: Maria Grazia Schiavo – sopran, Romina Basso – alto, Patrizia Bovi – sopran, Pino de Vittorio – tenor, Cappella Pietà de’Turchini, dyr. Antonio Florio.
Specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej, neapolitański zespół Cappella Pietà de’Turchini, założony przez Antonia Floria oraz znakomici włoscy soliści wykonali repertuar ułożony z tekstów wykonywanych na Półwyspie Apenińskim podczas Wielkiego Tygodnia. Były one podstawą bardzo zróżnicowanych kompozycji muzycznych. Znalazły się wśród nich utwory łacińskie i włoskie, liturgiczne i nieliturgiczne, opracowane przez takich kompozytorów jak Oratio Benevolli, Donatello Coya czy Francesco Provenzale, do którego twórczości włoscy muzycy przykładają szczególną wagę. Do 1701 roku Provenzale był Maestro di capella Conservatorio della Pietà de’Turchini, od którego zespół Antonia Floria wziął nazwę. Włoski dyrygent jest również profesorem w Konserwatorium San Pietro a Majella w Neapolu, gdzie wykłada praktykę i teorię wykonawczą muzyki baroku, słynie nie tylko z perfekcyjnego, historycznego podejścia do prezentowanych dzieł, ale też ogromnego zamiłowania do muzyki neapolitańskiej. Ta fascynacja emanowała z każdego dźwięku podczas koncertu Cappella Pietà de’Turchini inaugurującego VII Festiwal Misteria Paschalia.
K05
Posłuchaj fragmentu koncertu K05
Koncert Orkiestry Radia i Telewizji Hiszpanii w Madrycie pod dyr. Arturo Tamayo na 51. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” .
Adam Falkiewicz Counterpoint Seven; Joan Guinjoan Magma; Alberto Posada Cripsis; Jagoda Szmytka jonction; Jose Ramon Encinar Almost on stage; Mauricio Sotelo Chalan
Soliści: Maria Antonia Rodriguez flet, Miguel Espejo klarnet, Miguel Bernat perkusja
Warszawska Jesień w 2008 roku odbywała się pod znakiem kultury Półwyspu Iberyjskiego oraz krajów Ameryki Łacińskiej. Muzyka hiszpańska zdominowała również występ Orquesta Sinfónica de Radio Televisión Española pod dyrekcją Artura Tamayo w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Nie brakowało jednak akcentów polskich. Tamtego wieczoru było aż pięć polskich prawykonań i debiut Jagody Szmytki na Warszawskiej Jesieni. Co więcej, na początek zabrzmiało Counterpoint Seven - dzieło Adama Falkiewicza, którego rozwój twórczy przerwała tragiczna, przedwczesna śmierć w 2007 roku. Kompozycja powstała w 2001 na zamówienie Teatro Lirico Sperimentale di Spoleti „A. Belli”, w ramach L'Arte della Fuga”, którego koordynatorem był Luciano Berio. Materiał utworu zaczerpnięty został z Contrapunctus 7 a 4 per Augmentationem et Diminutionem z Kunst der Fuge Jana Sebastiana Bacha.
