Niedziela Wielkanocna na Festiwalu Misteria Paschalia w 2012 roku była prawdziwym wybuchem fajerwerków. Ognista Simone Kermes z Wenecką Orkiestrą Barokową porwała krakowską publiczność niezwykle ekspresyjnym, pełnym energii występem. Wypełniły go arie z oper Jerzego Fryderyka Haendla, które kompozytor pisał dla słynnej śpiewaczki Francesci Cuzzoni. Włoska primadonna elektryzowała ówczesną publiczność swą energią i temperamentem, tak jak teraz Simone Kermes - współczesna "królowa muzyki baroku".
Niemiecka artystka sama o sobie i o repertuarze, który wykonuje, mówi tak:
Muzyka XVIII wieku jest dla mnie szczególna, kocham ją, ten czas, barok. Jednak być może sławna stałam się dlatego, że wytworzylam swój własny styl, i to jestem „ja" - prawdziwa i szczera. Śpiewam z pasją, miłością.
Muzyka barokowa jest dziś w modzie, chodzi o ten szczególny "rytm”, tak bliski naszej współczesnej muzyce rozrywkowej, popowej. Jest w tym XVIII-wiecznym repertuarze ogromny ładunek emocjonalny i wielka różnorodność. Bardzo to cenię, bo ja również jestem zmienna, więc jest to dla mnie naturalnie łatwe.
Program:
Jerzy Fryderyk Haendel Concerto grosso G-dur op. 6 nr 1 HWV 319, Furie terribili z opery "Rinaldo" HWV 7, Se pietà di me non senti z opery "Giulio Cesare" HWV 17, Koncert A-dur HWV 296, Ombra mai fu z opery "Serse" HWV 40, Scoglio d’immota fronte z opery "Scipione" HWV 20; Antonio Vivaldi Sinfonia C-dur z opery "Il Giustino" RV 717; Jerzy Fryderyk Haendel Piangeró la sorte mia z opery "Giulio Cesare" HWV 17, Or mi perdo di speranza z opery "Siroe" HWV 24; Francesco Geminiani Concerto grosso d-moll op. 5 nr 12 "La follia"; Jerzy Fryderyk Haendel Ombre piante z opery "Rodelinda" HWV 19, Io ti bacio, oh bella imago z opery "Admeto" HWV 22, Scherza in mar la navicella z opery "Lotario" HWV 26
Wyk. Simone Kermes – sopran, Wenecka Orkiestra Barokowa na
(IX Festiwal "Misteria Paschalia" 8.04.2012)
25 kwietnia (piątek), godz. 13.00-15.00
***
W konkursie "Koncert za SMS" co tydzień przedstawiamy Państwu nowe propozycje koncertowe.
Każdy z koncertów ma swój indywidualny symbol literowo-cyfrowy (K01, K02, K03, K04, K05). O tym, który z nich nadamy w całości w piątkowej audycji, decydują uczestnicy głosowania.
Aby wziąć udział w konkursie, wystarczy wysłać SMS pod numer 71211 z symbolem wybranego koncertu. Głosy oddawać można od godz. 15.00 w piątek do godz. 18.00 w czwartek. O wynikach głosowania informujemy na naszej antenie w czwartek o 19.30.
Uczestnicy głosowania mogą wygrać nagrody w postaci boxów płytowych . W każdy czwartek o godz. 18.30 otrzymają oni SMS z pytaniem konkursowym. Nagroda powędruje do osoby, która jako pierwsza udzieli SMS-em poprawnej odpowiedzi oraz odbierze telefon podczas piątkowej audycji "Koncert za SMS” i potwierdzi ją na antenie.
Regulamin konkursu "Koncert za SMS" - nagrody płytowe
***
W tygodniu między 18- 24 kwietnia swój głos można było oddać na nastepujące koncerty:
KO1
Posłuchaj fragmentu koncertu K01
Simone Kermes – sopran, Wenecka Orkiestra Barokowa na IX Festiwalu "Misteria Paschalia" (8.04.2012)
Jerzy Fryderyk Haendel Concerto grosso G-dur op. 6 nr 1 HWV 319, Furie terribili z opery "Rinaldo" HWV 7, Se pietà di me non senti z opery "Giulio Cesare" HWV 17, Koncert A-dur HWV 296, Ombra mai fu z opery "Serse" HWV 40, Scoglio d’immota fronte z opery "Scipione" HWV 20; Antonio Vivaldi Sinfonia C-dur z opery "Il Giustino" RV 717; Jerzy Fryderyk Haendel Piangeró la sorte mia z opery "Giulio Cesare" HWV 17, Or mi perdo di speranza z opery "Siroe" HWV 24; Francesco Geminiani Concerto grosso d-moll op. 5 nr 12 "La follia"; Jerzy Fryderyk Haendel Ombre piante z opery "Rodelinda" HWV 19, Io ti bacio, oh bella imago z opery "Admeto" HWV 22, Scherza in mar la navicella z opery "Lotario" HWV 26
Niedziela Wielkanocna na Festiwalu Misteria Paschalia w 2012 roku była prawdziwym wybuchem fajerwerków. Ognista Simone Kermes z Wenecką Orkiestrą Barokową porwała krakowską publiczność niezwykle ekspresyjnym, pełnym energii występem. Wypełniły go arie z oper Jerzego Fryderyka Haendla, które kompozytor pisał dla słynnej śpiewaczki Francesci Cuzzoni. Włoska primadonna elektryzowała ówczesną publiczność swą energią i temperamentem, tak jak teraz Simone Kermes - współczesna "królowa muzyki baroku".
Niemiecka artystka sama o sobie i o repertuarze, który wykonuje, mówi tak:
Muzyka XVIII wieku jest dla mnie szczególna, kocham ją, ten czas, barok. Jednak być może sławna stałam się dlatego, że wytworzylam swój własny styl, i to jestem „ja" - prawdziwa i szczera. Śpiewam z pasją, miłością.
Muzyka barokowa jest dziś w modzie, chodzi o ten szczególny "rytm”, tak bliski naszej współczesnej muzyce rozrywkowej, popowej. Jest w tym XVIII-wiecznym repertuarze ogromny ładunek emocjonalny i wielka różnorodność. Bardzo to cenię, bo ja również jestem zmienna, więc jest to dla mnie naturalnie łatwe.
***
K02
Posłuchaj fragmentu koncertu K02
Nelson Goerner i Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach pod dyr. Jacka Kaspszyka na Festiwalu Chopin i jego Europa (14.08.2010)
Ignacy Jan Paderewski Koncert fortepianowy a-moll op. 17; Fryderyk Chopin Koncert fortepianowy f-moll op. 21
Swój jedyny koncert fortepianowy Ignacy Jan Paderewski ukończył latem 1888 roku, miał wówczas 28 lat. Od pierwszych taktów słychać, że to utwór pisany przez młodego wirtuoza, który świetnie wie, czym pianista może zachwycić publiczność. Nelson Goerner nauczył się tego Koncertu specjalnie na zamówienie organizatorów festiwalu Chopin i jego Europa w 2010 roku. Argentyński pianista, ceniony za chopinowskie interpretacje zarówno na historycznych, jak i współczesnych instrumentach, tym razem pokazał się od nieco innej, bardziej wirtuozowskiej strony. Pewna emocjonalna powściągliwość Nelsona Goernera świetnie zrobiła partyturze Paderewskiego. W tej interpretacji Koncert fortepianowy a-moll zabrzmiał bardzo przekonująco i dobitnie, bez zbędnego sentymentalizmu, do którego prowokować może przede wszystkim liryczna II część.
Po przerwie Nelson Goerner zagrał jeszcze Koncert f-moll Chopina, oczywiście również na steinwayu, na którym grał w I części. Pianiście towarzyszyła Narodowa Orkiestra Symfoniczna PR w Katowicach pod dyrekcją Jacka Kaspszyka i nie da się ukryć, że był to bardzo udany wieczór.
***
K03
Posłuchaj fragmentu koncertu K03
Zespół Sakhioba z Gruzji na Festiwalu Pieśń Naszych Korzeni w Jarosławiu (22.08.2011)
Tradycyjne pieśni religijne Gruzji
Festiwale „Pieśń naszych korzeni” w Jarosławiu to pole eksperymentów i laboratorium, w którym dzięki licznym dyskusjom i artystycznym sporom rodzą się nowe idee, nowe muzyczne odkrycia. Niezwykłe miejsce spotkań – muzycznych i międzyludzkich. Prowadzą tu dialog różne tradycje muzyczne i liturgiczne. Co roku na festiwalu obecny jest wątek muzyki wschodnich chrześcijan. Jednym z koncertów wpisujących się w tę tradycję był występ zespołu Sakhioba w 2011 roku, przypominający o bogatej i dawnej tradycji muzycznej Gruzji, która jako jedna z pierwszych państw przyjęła chrześcijaństwo w IV wieku.
Był to występ bardzo oczekiwany, zespół Sakhioba w dużej części wywodzi się bowiem z chóru Anczischati, którego mieliśmy okazję słuchać w Jarosławiu w 2002, i w pracy nad najdawniejszymi pieśniami Gruzji czerpie z jego doświadczeń. Grupę prowadzi wciąż Malkhaz Erqvanidze, który od lat rekonstruuje dawne systemy strojenia i archaiczne brzmienie liturgicznych pieśni.
***
K04
Posłuchaj fragmentu koncertu K04
Baiba Skride – skrzypce, Lauma Skride – fortepian na XII Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena (Filharmonia Narodowa, 12.03.2008)
Franciszek Schubert Sonata D-dur op. 137/1 D384; Ludwig van Beethoven Sonata G-dur op. 30/3; Leoš Janáček V mlhách / We mgle; Alfred Schnittke I Sonata
Baiba Skride i Lauma Skride to dwie z trzech łotewskich sióstr. Wszystkie święcą triumfy na estradach - razem, ale i osobno. Baiba Skride w 2001 roku otrzymała I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli. W styczniu 2007 roku ukazał się pierwszy solowy album Laumy z nagraniem kompozycji Fanny Mendelssohn-Hensel, a kilka miesięcy później obie w duecie zadebiutowały w londyńskiej Wigmore Hall. Bardzo szybko, bo już w 2008 roku, siostry Skride po raz pierwszy zagrały w Polsce. Zaczarowały warszawską publiczność, a ich młodzieńczy wdzięk i entuzjazm emanowały z każdego dźwięku. Zwłaszcza druga część tamtego koncertu wywołała duże wrażenie - fortepianowy cykl We mgle Leoša Janáčka i niezwykle poruszająca I Sonata Alfreda Schnittkego.
***
K05
Posłuchaj fragmentu koncertu K05
Koncert inauguracyjny 8. Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Witolda Lutosławskiego (Warszawa, 2.02.2011)
Aleksander Nowk Ulica spokojna 3, Leszek Możdżer Sześć miniatur na fortepian improwizujący i smyczki, Plamy na słońcu – piosenki Derwida, wyk. Leszek Możdżer, Agata Zubel, Cezary Duchnowski, Warszawska Grupa Cellonet
El Derwid – Plamy na słońcu to program, na który złożyły się opracowania piosenek Witolda Lutosławskiego pisanych pod pseudonimem Derwid. Tytułowe plamy to – jak tłumaczył Cezary Duchnowski – „plamy” na twórczości Witolda Lutosławskiego, które okazały się elementami równie świecącymi, jak samo słońce. Gramy Lutosławskiego „naszym językiem” – z wykorzystaniem muzyki elektronicznej, komputerów. Chcemy w ten sposób zbliżyć piosenki do nurtu, który ich autorowi był bliższy, czyli do muzyki współczesnej. Nasze opracowania zawierają cytaty z twórczości poważnej Lutosławskiego, której już się nie wstydził.
Pomysłodawcą tego znakomitego, pomysłowego, dowcipnego, z wielkim wyczuciem stylu zaśpiewanego przez Agatę Zubel i pięknego brzmieniowo przedsięwzięcia piosenkowego był wiolonczelista Andrzej Bauer. Program koncertu otwierającego Konkurs Wiolonczelowy im. Lutosławskiego w 2011 roku dopełniło premierowe wykonanie utworu Aleksandra Nowaka, „nowej polskiej gwiazdy na kompozytorskim firmamencie”, jak pisał o nim Andrzej Chłopecki. Nowak skomponował również utwór Undertows, który obowiązkowo wykonywali w drugim etapie wszyscy uczestnicy konkursu. Z kolei Związek Kompozytorów Polskich zamówił u niego z myślą o zespole wiolonczelowym Cellonet, prowadzonym przez Andrzeja Bauera, kompozycję zatytułowaną Ulica spokojna 3. W partyturze zawarty został następujący, tajemniczy odautorski komentarz: „Na ulicach pewnego miasta, przy ulicy Spokojnej 3 stoi sporej wielkości budynek o dość ponurym wyglądzie. Trudno go znaleźć nie znając drogi. W pierwszej dekadzie XXI stał się on świadkiem wielu błahych i kilku ważnych wydarzeń w życiu pewnej rodziny.”
