Pierwsza taka księga pracy scenografa

Ostatnia aktualizacja: 06.02.2013 14:25
- Chcieliśmy, żeby odbiorcy tej książki mieli możliwość stworzenia własnych teatrów - mówiła w Dwójce Ewa Dąbek-Derda, współautorka publikacji "Zabawa w Teatr", podsumowującej dorobek wybitnego scenografa, Jerzego Juka-Kowarskiego.
Audio
Fot. ze spektaklu Jerzego Jarockiego Tango wg Sławomira Mrożka. Scenografia i reżyseria światła: Jerzy Juk-Kowarski
Fot. ze spektaklu Jerzego Jarockiego "Tango" wg Sławomira Mrożka. Scenografia i reżyseria światła: Jerzy Juk-KowarskiFoto: Stefan Okołowicz/narodowy.pl

"Zabawa w teatr" jest niekonwencjonalną opowieścią o czterdziestu latach twórczości, która zaowocowała ponad osiemdziesięcioma inscenizacjami, przygotowanymi we współpracy z najwybitniejszymi reżyserami – głównie z Jerzy Jarockim. Większość z tych przedstawień to spektakle stanowiące fundament współczesnej historii polskiego teatru.

– Takich książek jest bardzo niewiele, poza kanonicznym opracowaniem Zenobiusza Strzeleckiego, ze świecą szukać poważnych opracowań dotyczących pracy scenografa - zwracała uwagę Ewa Dąbek-Derda.

Dwujęzyczna, polsko-angielska, 860-stronicowa publikacja, składa się z trzech części: pięciu tekstów analitycznych, opowieści wizualnej – zbudowanej z 944 zdjęć, projektów, szkiców, rysunków, bazgrołów – z kluczem informacyjno-interpretacyjnym oraz czterech rozmów z bohaterem.

- Projekty Juka-Kowarskiego były poszukiwane po różnych teatrach. Niestety parę gorzkich słów trzebaby powiedzieć o tym, że nikt się nie zajmuje archiwizacją projektów scenograficznych. Zwykle śladem, który zostaje po inscenizacji, jest kilka nienajlepszej jakości zdjęć - dopowiadał gość Jacka Wakara.

"Zabawa w teatr" jest też metaopowieścią o książce – ma oryginalną narrację wewnętrzną, która pozwala czytelnikowi wytyczyć własne ścieżki lektury i odnajdywać ukryte na różnych poziomach sensy i symbole.

Do wysłuchania nagrania rozmowy z artystą  zaprasza Jacek Wakar.

*******

Jerzy Juk-Kowarski jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego debiut teatralny to scenografia do "Upiorów" H. Ibsena w reżyserii Henryka Baranowskiego w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (rok 1973). W swojej karierze scenografia teatralnego współpracował m.in. z Jerzym Jarockim, Izabellą Cywińską, Antonim Liberą. Jest laureatem wielu nagród za oprawę scenograficzną.

Czytaj także

Wszystkie sceny z życia

Ostatnia aktualizacja: 07.11.2012 14:01
W "Loży teatralnej Andrzeja Matula" podyskutujemy dziś o kondycji współczesnej polskiej scenografii.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Andrzej Kreuzt-Majewski. Scenograf u progu świątyni

Ostatnia aktualizacja: 08.11.2012 15:30
- Nigdy nie pracowałem z miernotami, zawsze pracowałem z wielkimi artystami i co więcej, byłem przez tych ludzi uznawany za równorzędnego - mówi w archiwalnym nagraniu Andrzej Kreuzt-Majewski.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Ciągłe niezadowolenie jako klucz do sukcesu

Ostatnia aktualizacja: 20.12.2012 15:00
– To nie malkontenctwo, ale świadomość, że zawsze można zrobić coś lepiej – mówił o krytycznym podejściu do swojej pracy Waldemar Zawodziński, specjalista od efektownych i monumentalnych widowisk operowych.
rozwiń zwiń