Teatr schodzi na ziemię

- Myślę, że po okresie uogólnień, metafor i poezji teatr zaczął odczuwać potrzebę rozmowy ze swoją widownią, osadzenia w konkretnej rzeczywistości i lokalnym kontekście - mówił w Dwójce dramaturg i reżyser Michał Walczak.

Foto: Geezaweezer/Flickr, lic. CC

- Był czas, że sztuka teatralna istniała jako osobna "jednostka literacka" - powiedział Michał Walczak. - Kiedyś zamawiało się sztuki, od których oczekiwano, że będą na pewnym poziomie metafory, poezji i skrótu. Myślę, że ostatnio teatr zaczął potrzebować konkretu, osadzenia w rzeczywistości, jakiegoś tematu. Mniej zwraca uwagę na stronę literacką, która nie jest obserwowana i oceniana tak, jak powinna. Wszystko stało się bardzo doraźne - dodał.

Prowadzący audycję Jacek Wakar sugerował, że być może lokalne społeczności potrzebują opowieści. - Potem jednak to, co dotyczy tych właśnie grup ludzkich, może urosnąć do rangi metafory ogarniającej znacznie szersze przestrzenie - zauważył.

Michał Walczak przyznał mu rację. - Myślę, że każdy proces twórczy, zwłaszcza teatralny, polega na tym, że odbywa się on zawsze w jakimś kontekście - mówił. - Najpierw trzeba porozmawiać ze swoją widownią. Wydaje mi się, że u nas przez wielką ilość teatrów zaniedbuje się czasem obowiązek znajomości tej widowni i miejsca, w którym się tworzy. Czasami to znika w jakimś ogólnym rozumieniu teatru, które nie zawsze odnosi się do konkretnego kontekstu. Jesteśmy na etapie odkrywania naszych lokalnych korzeni, rozglądamy się, zaczynamy obserwować nasze miasta po okresie bycia w "ogólnym kraju". To dotyka też teatru i to jest chyba jego przyszłość - stwierdził.

O "sztuce szybkiego reagowania" mówił także dziennikarz i dramaturg Artur Pałyga oraz Katarzyna Chlebny, aktorka, wokalistka, współautorka spektaklu o medialnej fascynacji dzieciobójstwem pt. "Macabra Dolorosa". Temu przedstawieniu towarzyszyła aura sensacji podsycana przez tabloidy, które pisały, że to żerowanie na tragedii małej Madzi z Sosnowca.

Audycję prowadził Jacek Wakar.