Czy ożenić się z Carlą Bruni, czyli Francja obnażona

Władza mediów i polityk z wątpliwościami. Niepełnosprawny i imigrant. Problemy nieletnich. Nowe francuskie filmy pokazują współczesność z różnych, przekonujących jednak stron.

Kadr z filmu "Nietykalni"

Foto: mat. prasowe

Wszystkie ostatnie filmy kina francuskiego mają ważną cechę wspólną – są (na różne sposoby) zaangażowane społecznie, wyrażają niepokoje i pragnienia społeczeństwa (czy tylko francuskiego?) w czasach kryzysu.
W "Sezonie na Dwójkę" Michał Montowski oraz jego goście, Agnes Wojciechowicz – dziennikarka oraz Michał P. Libera – krytyk filmowy, dyskutowali o trzech nowych francuskich filmach: "Ministrze" (reż. Pierre Schöller), "Nietykalnych" (reż. Olivier Nakache, Eric Toledano) oraz " Polisse" (reż. Maiwenn Le Besco).
Jak przyznali Dwójkowi rozmówcy, na tle tych filmów o francuskim (ale przecież i uniwersalnym) tu i teraz wyróżniony Oscarem "Artysta" wygląda dziwnie. Trudno bez dystansu przyjmować tę – stylizowaną na obraz powstały w epoce kina niemego – historię, która przecież, z drugiej strony, czaruje widza jakąś magią, klimatem wspaniałych lat 20. minionego stulecia.     
"Minister" jest politycznym thrillerem ukazującym mechanizmy władzy i polityki. Co istotne jednak, można ten film oglądać przez pryzmat najnowszej historii politycznej Francji. Chodzi tu o kwestię obecności polityka w mediach, o postępującą z roku na rok hipermediatyzację, tworzenie własnego wizerunku przed kamerami. – Ta inscenizacja życia prywatnego polityków zaczęła się we Francji od  Sarkozy’ego. Wśród sondaży, jakie zamawiał, pojawił się również i taki, w którym sprawdzał, co sądzą wyborcy o jego ożenku z Carlą Bruni – przypomniała Agnes Wojciechowicz. Michał Libera zwrócił natomiast uwagę, że "Minister" to film o tym, jak ciężko jest pozostać w polityce człowiekowi z wątpliwościami, temu, kto owo kreowanie się w mediach nie uważa za najważniejsze.
Zapraszamy do wysłuchania audycji , w której również m.in. o prawdziwych przyczynach spektakularnego sukcesu (w Europie) i chłodnego przyjęcia (w USA) "Nietykalnych" czy też: o tym, czy "Poliss" szantażuje widza emocjonalnie i instrumentalnie wykorzystuje obraz dziecka.  

(jp)