Wydawnctwo Officyna przedstawia książkę "Nigdzie na ziemi" - wspomnienia Janiny Bauman. Książka ukaże się 10 marca 2011.
Wspomnienia "Nigdzie na ziemi" są swego rodzaju kontynuacją dziennika wojennego "Zima o poranku", opisują trudne próby odnalezienia się w powojennej rzeczywistości osoby, której współczesna humanistyka nadałaby miano wygnańca.
Janina Bauman, wspomina Polskę powojenną: zaraz po zakończeniu wojny, kiedy podejmuje dalszą edukację, rozważanie wyjazdu do Palestyny, poznanie swego przyszłego męża Zygmunta Baumana, wspólne studia, swą wieloletnią pracę dla Filmu Polskiego, po Marzec 1968 roku, kiedy zmuszono Baumanów do porzucenia ojczyzny i ponownego poszukiwania tożsamości.
O powojennych latach (1945-1968) i kształtującym się wówczas moralnie relatywnym świecie Janina Bauman pisze z niezwykłą szczerością, wystrzegając się roli jedynie słusznie widzącego sprawy "ostatniego sprawiedliwego".
Na książkę składają się (poza wspomnieniami) mikropowieść i opowiadania – wszystkie one wzajemnie się uzupełniają, a fikcyjne postaci stworzone przez Janinę Bauman przeglądają się w jej wspomnieniach.
"Nigdzie na ziemi" wpisuje się w powracającą dyskusję o odpowiedzialności za Innego i tożsamości Polaków po Marcu '68. Nie jest jednak książką rozliczeniową, a raczej czymś znacznie ważniejszym: głosem-świadectwem człowieka, jego "małej" historii, którą w zawirowaniach XX wieku podzieliło tysiące innych.
Wspomnienia Nigdzie na ziemi są swego rodzaju kontynuacją dziennika wojennego Zima o poranku, opisują trudne próby odnalezienia się w powojennej rzeczywistości osoby, której współczesna humanistyka nadałaby miano wygnańca.
Janina Bauman, wspomina Polskę powojenną: zaraz po zakończeniu wojny, kiedy podejmuje dalszą edukację, rozważanie wyjazdu do Palestyny, poznanie swego przyszłego męża Zygmunta Baumana, wspólne studia, swą wieloletnią pracę dla Filmu Polskiego, po Marzec 1968 roku, kiedy zmuszono Baumanów do porzucenia ojczyzny i ponownego poszukiwania tożsamości.
O powojennych latach (1945-1968) i kształtującym się wówczas moralnie relatywnym świecie Janina Bauman pisze z niezwykłą szczerością, wystrzegając się roli jedynie słusznie widzącego sprawy „ostatniego sprawiedliwego”.
Na książkę składają się (poza wspomnieniami) mikropowieść i opowiadania – wszystkie one wzajemnie się uzupełniają, a fikcyjne postaci stworzone przez Janinę Bauman przeglądają się w jej wspomnieniach.
Nigdzie na ziemi… wpisuje się w powracającą dyskusję o odpowiedzialności za Innego i tożsamości Polaków po Marcu '68. Nie jest jednak książką rozliczeniową, a raczej czymś znacznie ważniejszym: głosem-świadectwem człowieka, jego „małej” historii, którą w zawirowaniach XX wieku podzieliło tysi
Wydaniu książki towarzyszyć będą spotkania:
18.03 Warszawa, Siedziba Gazety Wyborczej, rozmowa.
Adam Michnik (prowadzący)
prof. Anna Zeidler-Janiszewska
dr Jacek Leociak
23.03 Lublin, Ośrodek Brama Grodzka, panel dyskusyjny.
Prof. Jadwiga Mizińska (moderująca)
Prof. Monika Adamczyk-Garbowska
Prof. Jan Hudzik
25.03 Poznań, Galeria Arsenał, panel dyskusyjny.
Włodzimierz Nowak (moderator)
prof. Zygmunt Bauman
prof. Anna Zeidler-Janiszewska
prof. Roman Kubicki
31.03 Łódź, Śródmiejskie Forum Kultury - Dom Literatury, panel dyskusyjny.
dr Tomasz Majewski (moderator)
prof. Ewelina Nurczyńska-Fidelska
dr Joanna Podolska
Paweł Spodenkiewicz
