Dwie dusze twórcy ludowego

Ostatnia aktualizacja: 29.11.2024 10:00
Gromadzone w muzeach etnograficznych obiekty określane „sztuką ludową” mają zawsze dwóch autorów, pochodzących z dwóch różnych środowisk społecznych. Jeden z nich to „twórca ludowy”, który fizycznie wykonuje obiekt. Drugi to „inteligent”, ukrywający własne współautorstwo za figurą „rozpoznawania” bądź „odkrywania”  – przyjeżdża na wieś i legitymizuje obiekt jako sztukę ludową. 
Dwie dusze twórcy ludowego - wystawa w Państwowym Muzeum Etnograficznym
Dwie dusze twórcy ludowego - wystawa w Państwowym Muzeum EtnograficznymFoto: PME

Koncepcja „dwóch dusz” wskazuje więc, że sztuka ludowa jest konstruktem stworzonym przez inteligencję miejską.

Aleksander Jackowski, autor sformułowania „dwie dusze twórcy ludowego”, wskazywał, że: „Wielu współczesnych twórców ludowych wyznaje równolegle dwie estetyki. Jedną – na użytek własny, drugą – gdy z jakiegoś powodu ma wrócić do form tradycyjnych”. Zatem, wychodząc od założenia, że aby powstała sztuka ludowa, potrzebny jest gust z miasta i ręce ze wsi, ekspozycja skupia się na wiejskich twórcach i ich dziełach, wskazując w warstwie tekstowej na kontekstualizacje, wytwarzające ich wartość jako dzieł sztuki ludowej. Wystawa „Dwie dusze twórcy ludowego” przenosi ciężar z inteligenckiego dyskursu o sztuce i ludowości na wieś, jej kulturę materialną i jej mieszkańców. Prezentuje sztukę ludową jako skutek relacji społecznej, która była pod wieloma względami niesymetryczna, starając się równocześnie wskazywać na różne aspekty sprawczości twórców rzeczy nazywanych „ludowego”. Wnosi także krytyczny wkład w autorefleksję muzeum etnograficznego nad proweniencją własnych zbiorów i własną funkcją w konstruowaniu hierarchii wiedzy i władzy.

Koncepcja scenografii opiera się na figurze chocholego tańca wokół ludoznawczego mitu, jego romantycznych założeń i chłopomańskiej tęsknoty za egzotycznym Innym, które stoją za wytworzeniem kanonu sztuki ludowej. Kanonu opartego na takich cechach jak barwność, żywiołowość, bliskość natury, archaiczność, czy tradycyjność, konstruowanych w orientalizującym mieszkańców wsi dyskursie inteligenckim. Wokół tej ludoznawczej reprezentacji chłopskich mieszkańców wsi i ich wytwórczości rozgrywa się więc taniec, w którym wirują, jak u Wyspiańskiego, „pany, chłopy, chłopy pany”, współkonstruując w tym tańcu zjawisko określane jako „sztuka ludowa”. Pokaz będzie obejmował tkaniny, malowanki na papierze, wycinanki, malowane makatki, ceramikę, rzeźbę, malarstwo, a także wyroby pamiątkarskie różnego rodzaju [mat. muzeum].

Około 9.30 kuratorka wystawy dr hab. Ewa Klekot i koordynatorka projektu Amudena Rutkowska przybliżą wystawę „Dwie dusze twórcy ludowego” i zaproszą do Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie.


Ponadto w folkowym Poranku Dwójki: 

7.20 Garść etno-wydarzeń na najbliższe dni,

7.50 Kolejny odcinek gawędy Wojciecha Ossowskiego, czyli Historia Polskiego Folku,

8.15 Piotr Dorosz zabierze najmłodszych w muzyczną podróż do Szydłowca. W Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych czeka na nich wystawa „Dla najmłodszych muzykantów. Gwizdawki, świstawki – gwizdki ceramiczne”,

8.35 Alekandra Tykarska spotka się z Anią Brodą,

8.45 W cyklu Nasze Niematerialne Aleksandra Stec przybliża szopkarstwo krakowskie,

9.15 Hanna Szczęśniak rozmawia z Maciejem Filipczukiem, kapelmistrzem Radical Polish Ansambl, o albumie „Nierozpoznana wieś”

UWAGA! Świeżo wytłoczony winyl „Nierozpoznanej wsi” będzie do zdobycia jako Płyta Poranka!

Natomiast Płytą Tygodnia (również do zdobycia!) będzie „The Real John Bull” – Maciej Skrzeczkowski gra utwory brytyjskiego kompozytora na replikach oryginalnych wirginałów z XVII wieku

***

Na folkowy Poranek Dwójki w sobotę (30.11) od godz. 7.00 zaprasza Piotr Kędziorek.

mg