Książka Czesława Miłosza wyrasta z jego fascynacji poezją Anny Świrszczyńskiej, którą tłumaczył i wydał także w Stanach Zjednoczonych. Miłosz pisze o życiu, rodzicach, niełatwym dzieciństwie Świrszczyńskiej, pokazując, jak doświadczenia życiowe odbijały się w jej znakomitej poezji. (mat. wydawnictwa Znak)
Anna Świrszczyńska, poetka, dramatopisarka, prozaiczka, urodziła się 7 lutego 1909 r. w Warszawie, zmarła zaś 30 września 1984 r. w Krakowie. Debiutowała w 1934 r. na łamach "Wiadomości Literackich". Pierwszy tom jej poezji i prozy ukazał się w 1936 r. Kolejną książkę wydała dopiero w 1958 r. Do tego czasu publikowała utwory w czasopismach, współpracowała z Polskim Radiem, które nadawało audycje i słuchowiska jej autorstwa, pisała też scenariusze filmów animowanych.
Od lat 60. do 80. ukazało się (oprócz wyborów) sześć tomów poezji Anny Świrszczyńskiej, w tym tak znaczące książki jak "Jestem baba" (1972) czy "Budowałam barykadę" (1974). Autorka w swojej twórczości podejmowała m.in. problem kobiecej perspektywy w pojmowaniu świata; powracała także do traumatycznych wspomnień z okresu II wojny światowej. Niemal przez całe życia pisała utwory dla dzieci i młodzieży.
W "Portretach" o poetyckiej twórczości Anny Świrszczyńskiej mówił Piotr Matywiecki.
Audycję prowadziła Joanna Szwedowska.
mc
