Spitsbergen to największa wyspa norweskiego archipelagu Svalbard w Arktyce i najbardziej na północ wysunięte siedlisko ludzkie na świecie. Mieszkają tu obywatele prawie pięćdziesięciu krajów, którzy przyjechali żyć i pracować w ciągłym zimnie, śniegu, ciemnościach nocy polarnej albo wiecznym słońcu dnia polarnego. Jedną z takich osób jest Polka - Ilona Wiśniewska, której książka poświęcona życiu na Spitsbergenie ukaże się niedługo nakładem wydawnictwa Czarne.
- Przyszedł taki moment w życiu, że musiałam zmienić otoczenie, a ponieważ było lato, to postanowiłam się ochłodzić i zebrać myśli na Spitsbergenie - wspominała genezę swojego wyjazdu.
Pierwszy poważny sprawdzian na tej odciętej od świata wyspie przyszedł zimą. - Mówi się, że kto nie przetrwa pierwszej zimy, to się nie nadaje do życia na Spitsbergenie. Tymczasem ja byłam nią zachwycona. To był zupełnie inny świat. Jedynym źródłem światła jest wtedy księżyc, który świeci przez cały dzień. Z drugiej strony są zorze polarne. To wszystko robi ogromne wrażenie. Myślę, że tak naprawdę dobrym sprawdzianem z życia tutaj jest druga albo trzecia zima...
Więcej o relacjach panujących między mieszkańcami Spitsbergenu i ich sposobach radzenia sobie z zimową ciemnością - w nagraniu audycji.
***
W "Atlasie polskich podróżników” rozmawialiśmy także o odkryciach polskich polarników: Henryka Arctowskiego, Antoniego Dobrowolskiego, Aleksandra Kosiby i Alfreda Jahna. Opowiadali o nich Agata Lubowicka, skandynawistka z Uniwersytetu Gdańskiego oraz prof. Henryk Marszałek, który przewodził wyprawie na Grenlandię śladami Alfreda Jahna, zorganizowanej przez Uniwersytet Wrocławski i Wrocławski Okręgowy Związek Żeglarski w 2012 roku.
Audycję przygotowali Bartosz Panek i Kuba Borysiak.
bch,pkur
