Obiektywnie, bez koloryzowania i heroizowania lub przeciwnie – przewartościowując dotychczasowe sądy – mówić o Lechu Wałęsie, Władysławie Frasyniuku, rodzinie Drywów, Stefanie Starzyńskim, ks. Jerzym Popiełuszce, generale Fieldorfie, stoczniowcach z Gdańska, Gdyni i Szczecina, żołnierzach powojennego podziemia? W Polsce wydaje się to wciąż bardzo trudne do urzeczywistnienia.
– Obawiam się, że o ważnych postaciach można mówić w glorii albo – nie można w ogóle. Już w pół drogi mamy bowiem sztab zmobilizowanych obrażonych, którzy uniemożliwiają rzeczywistą ocenę projektu – oceniał w "Sezonie na Dwójkę" Grzegorz Klaman, rzeźbiarz, kurator wystaw i współzałożyciel Instytutu Sztuki "Wyspa". Gdański artysta wspominał w Dwójce o swoich, budzących właśnie kontrowersje, pracach związanych z ruchem "Solidarności", a przede wszystkim z Lechem Wałęsą (instalacja "Izba pamięci Lecha Wałęsy" czy też performance "Powrót Lecha Wałęsy").
– Dobrze, że przedstawiamy obraz bohatera, który zostaje dotknięty w sposób nieoczywisty – mówiła z kolei Małgorzata Sikorska-Miszczuk. Spektakl "Popiełuszko" według jej sztuki w reż. Pawła Łysaka będzie miał premierę 9 czerwca w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. – Sztuka już wywołuje protesty, pojawiają się zarzuty, że szydzi – przyznawała dramatopisarka, zastanawiając się nad mechanizmem powstawania tego typu reakcji ("Skąd w ogóle założenie, że musi być czarno-białe, hagiografia albo oplucie?").
Zapraszamy do wysłuchania dyskusji, w której udział wzięli również Wojciech Tomczyk, dramaturg, scenarzysta i producent ("Jeśli nie spotyka mnie łomot przynajmniej w części opinii, myślę, że to, co robię, jest nieudane") oraz Łukasz L.U.C Rostkowski, kompozytor, raper, producent muzyczny ("Jesteśmy czarno-białym społeczeństwem").
Rozmowę prowadził Bartosz Panek.
