28:57 Strefa literatury 15.01.2021.mp3 Wspomnienie o Henryku Bardijewskim (Strefa literatury/Dwójka)
Urodził się w 1932 roku w Częstochowie. Debiutował w 1955 roku. Uprawiał dramat i prozę. Był autorem trzydziestu książek - powieści, tomów opowiadań, bajek dla dzieci oraz zbiorów słuchowisk i dramatów. Ma w swoim dorobku sto pięćdziesiąt słuchowisk radiowych, ponad trzydzieści sztuk teatralnych i telewizyjnych.
Studiował filologię polską i bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował w Bibliotece Narodowej (1953-57), a następnie jako redaktor w Dziale Literackim Polskiego Radia w Warszawie. Przez kilka lat kierował tam Redakcją Słuchowisk, później (do roku 1985) był konsultantem literackim w zakresie dramaturgii radiowej.
Czytaj też:
Jak wspominała jego córka, Henryk Bardijewski od zawsze związany był z radiem. - Radio to była jego wielka miłość. Trudno powiedzieć, czy do instytucji, ale na pewno do form radiowych. Z opowieści rodzinnych wiem, że do radia zaprosił go Zenon Wiktorczyk, z którym poznali się na studiach. I na początku była to redakcja satyry, ale wkrótce ojciec zmienił barwy na redakcję literacką - opowiadała Liliana Bardijewska
"Henryk Bardijewski dotykał najczulszych stron duszy"
- Pamiętam, że kiedyś miałam okazję być na nagraniu jednego ze słuchowisk ojca – jednego z niewielu jego słuchowisk dla dzieci. Później ojciec zaprowadził mnie do redakcji literackiej. Wprowadził mnie do potwornie zadymionego pokoju, gdzie majaczyły sylwetki kilku panów. Powiedział mi "w tym pokoju możesz poznać szczyt polskiej literatury" i przedstawił mi Włodzimierza Odojewskiego, Janusza Krasińskiego, Jarosława Abramowa, Ludmiłę Mariańską, Leszka Terleckiego. Przez lata ojciec współpracował z tymi tuzami literatury - opowiadała córka pisarza.
Czytaj też:
Janusz Kukuła zwrócił uwagę, że wszystkie utwory Henryka Bardijewskiego dotyczą wędrówki. Jak mówi, "to najpiękniejsza metafora ludzkiego losu". - Henryk Bardijewski swoich bohaterów skazuje na wędrówkę po świecie, ale to świat rozpięty między pokusą a upokorzeniem.
- Jego bohaterowie szukają, ale nie potrafią nazwać tego, czego szukają. Ja dopowiadałem sobie, ze szukają tego, co w człowieku najtrudniejsze do odnalezienia, czyli samych siebie. Jego twórczość temu służyła – poznaniu samego siebie. Tworzył świat oświetlony ironią i potrafił jak nikt inny budować postacie, które wahają się, nie wiedzą nie tylko dokąd iść, ale również czy na końcu drogi odnajdą spełnienie. W tym sensie udawało się we wszystkich jego utworach zbudować metaforę naszego losu - mówił reżyser i dyrektor Teatru Polskiego Radia.
Henryka Bardijewskiego wspominali: Liliana Bardijewska - córka pisarza, Janusz Kukuła - dyrektor Teatru Polskiego Radia, Tomasz Miłkowski - krytyk teatralny.
***
Tytuł audycji: Strefa literatury
Prowadziła: Małgorzata Szymankiewicz
Data emisji: 15.01.2021
Godzina emisji: 21.30
