- Mimo to nie można imitować samego siebie. Trzeba wciąż szukać nowych rzeczy w dobrze znanych utworach - podkreślała Martha Argerich, zwierzając się jednocześnie, że coraz częściej zdarzają jej się artystyczne wątpliwości. Trudno jednak uznać, że to dowód kryzysu związanego z obecnym etapem w życiu pianistki. Taka niepewność (a może po prostu odpowiedzialność) towarzyszyła jej miłości do fortepianu niemal od początku, czyli od trzeciego roku życia.
- Jako dwunastolatka poczuła się zagubiona i na kolejne dwa lata zupełnie przestała grać - wspominała córka Argerich, Stephanie. - Czułam się, jakbym straciła władzę w nogach, a potem znowu zaczęła biegać - zdradziła sama pianistka.
W audycji mowa była także o przyczynach tego młodzieńczego kryzysu, o tym, jak wiele Martha Argerich zawdzięcza Juanowi Perónowi, oraz o słabości pewnego słynnego polskiego teoretyka muzyki do pięknej Argentynki.
W cyklu "Po pierwsze: Chopin" przybliżamy Państwu sylwetki jurorów XVII Konkursu Chopinowskiego.
***
Audycja: Opowieści po zmroku
Przygotowała: Klaudia Baranowska
Goście (z nagrań archiwalnych): Martha Argerich, Stephanie Argerich (córka pianistki), Nelson Freire i Mischa Maisky (jej przyjaciele i współpracownicy), Stanisław Leszczyński (dyrektor artystyczny festiwalu "Chopin i jego Europa"), Aleksander Laskowski (publicysta muzyczny)
Data emisji: 2.03.2015
Godzina emisji: 21.00
mm/jp
