Nomadic Voices

Ostatnia aktualizacja: 24.06.2015 10:57
Nomadic Voices to pełne skupienia i wewnętrznej, duchowej pasji poszukiwanie artystycznego porozumienia między przedstawicielami odległych kultur. Wystąpią 9 lipca o godz. 22.00 w Kościele Św. Katarzyny. Zespół zaprasza też na warsztaty śpiewu alikwotowego, które odbędą się 6-7 lipca o godz. 15.00 w Muzeum Etnograficznym im. S. Udzieli w Krakowie.
Nomadic Voices
Nomadic Voices Foto: Mat. prasowe

Nomadic Voices to pełne skupienia i wewnętrznej, duchowej pasji poszukiwanie artystycznego porozumienia między przedstawicielami odległych kultur. W jego ramach naprzeciw sobie wychodzą wybitni artyści z Sardynii i Mongolii. Wielowiekowa tradycja wokalnej polifonii z południa Europy spotyka się tu z równie fascynującym dziedzictwem śpiewu z serca Azji. To artystyczne świadectwo dialogu, otwartości, tolerancji.

W tym projekcie spotykają się członkowie legendarnej sardyńskiej formacji Cuncordu E Tenore De Orosei oraz mongolscy artyści Tsogtgerel Tserendavaa i Ganzoring Nergui.

Sardyńska grupa założona została w 1978 roku. W repertuarze ma zarówno religijne pieśni „cuncordu”, jak i świeckie „a tenore” (w 2008 roku wpisane na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO). Celem członków zespołu było zawsze jak najwierniejsze przechowanie tradycyjnego repertuaru, zwłaszcza, że dzięki naturalnej kontynuacji tradycja tych śpiewów nigdy nie została na Sardynii przerwana. Międzynarodowa publiczność poznała twórczość Cuncordu E Tenore De Orosei m.in. dzięki płytom wydanym przez prestiżową wytwórnię Winter & Winter. Były to: „Tenore de Orosei – amore profundhu”, „Cuncordu de Orosei – Miserere” oraz „Colla Voche”. Ta ostatnia zrealizowana została we współpracy z cenionym holenderskim wiolonczelistą Ernstem Reijsegerem.

Z kolei artyści mongolscy odwołują się do swoich najstarszych lokalnych tradycji, m.in. klasycznego gardłowego śpiewu khoomei. Grają również na tradycyjnych instrumentach, m.in. smyczkowym morin khuur, który trafił na listę Arcydzieł Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO. Podczas festiwalu artyści poprowadzą też warsztaty śpiewu alikwotowego.

Twórcy z Sardynii i Mongolii – dwóch odległych części globu – odnajdują wspólne pierwiastki w pierwotnych, archaicznych formach śpiewu, w odwołaniu do czasów, gdy człowiek potrafił być jednością z naturą.

Skład:

Cuncordu E Tenore De Orosei:

Massimo Roych – śpiew

Mario Siotto – śpiew
Gian Nicola Appeddu – śpiew
Piero Pala – śpiew
Tonino Carta – śpiew

oraz

Tsogtgerel Tserendavaa – śpiew, morin khuur

Ganzoring Nergui – śpiew, morin khuur