Był pierwszym, który grał muzykę Mandingo na gitarze elektrycznej, na długo przed swoim młodszym Alim Farka Touré. W tamtych czasach Malijczycy budzili się przy dźwiękach przejmującego głosu Boubacara i nasyconych riffów. Jego twórczość do dziś uznawana jest za symbol wiary w odrodzenie kraju.
Boubacar Traoré nie nagrał wówczas ani jednego utworu, a ponieważ muzykom nie płacono tantiem, musiał chwytać się każdej pracy i ledwo wiązał koniec z końcem... Po tym, jak w latach 60. nie stać było Traoré na utrzymanie się z muzycznej pasji, zawiesił swoją artystyczną działalność niemal na 30 lat. Został odnaleziony w 1987 roku, kiedy reporterzy z malijskiej telewizji państwowej odwiedzili Kayes. Poproszono go przyjechanie do Bamako: „Każdy powinien zdać sobie sprawę, że nie jesteś martwy, żyjesz…” usłyszał.
W latach 90. jego muzyczna kariera ponownie zaczęła rozkwitać, tym razem – na dobre. Od tamtego momentu nagrał kilkanaście albumów i ścieżek dźwiękowych (m.in. do filmu opartego na jego własnej historii: „Je Chanterai Pour Toi”). W 2022 roku Boubacar powrócił „do korzeni”, nagrywając pierwszy od 5 lat stuprocentowo malijski album we współpracy z lokalną wytwórnią z Bamako oraz lokalnymi muzykami grającymi na tradycyjnych instrumentach: kamele ngoni, dundun, calabash, djeli ngoni. W audycji wysłuchamy fragmentu tego właśnie albumu oraz krótkiego koncertu w studiu Radia FIP z marca 2023 roku.
Grają:
Boubacar Traoré – gitara, śpiew
Daouda Diarra – calabash, śpiew
Vincent Bucher – harmonica
Omar Barou Kouyaté – ngoni
***
Na audycję Źródła w poniedziałek (5.06) w godz. 15.15-15.50 zaprasza Magdalena Tejchma.
