Dobry muzyk, to i na byle czym zagra

- Nikt mi nie pokazał, jak trzeba grać, a przecież smyczkowanie, palcówka są ważne... Skrzypce zrobił mi ojciec, więc ja brałem smyczek i drapałem, i drapałem – wspominał swoje początki muzykowania urodzony w 1923 roku skrzypek ludowy Tadeusz Jedynak.

Po prawej stronie Tadeusz Jedynak

Foto: Muzyka z Tej Ziemi Krystian Pisowicz/youtube

Zdobywca Złotej Baszty, najważniejszej nagrody na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym, opowiadał w "Źródłach" o tym, jak wyglądały początki jego gry na skrzypcach.
Działo się to w 1935 roku. Józef  Kędzierski, który w tym czasie odbywał służbę wojskową, wrócił w rodzime strony na urlop i przyszedł do wioski Jedynaka, by spotkać się z kolegami. Podczas jednego ze spotkań, na którym zebrała się okoliczna młodzież, Kędzierski zapytał 12-letniego wtedy Jedynaka, który przyszedł ze swoimi skrzypcami, o to, czy jest "muzykantem”.
- On wziął moje skrzypce, nastroił je i zaczął grać mazurka. Dobry muzyk, to i na byle czym zagra... To był bardzo ładny utwór, długi, śpiewający. I powiedział do mnie: "widzisz, jak ja gram, jak ja palcami przebieram?" – opowiadał Jedynak.
Tadeusz Jedynak wspominał, że nauczył się dzięki niemu sporo podstaw grania na tym instrumencie. Po godzinie, którą Kędzierski mu poświęcił, Jedynak "pojął tego mazurka".
Dzisiaj jednak nie pamięta, który to był mazurek, gdyż gra ich dziesiątki.
W radiowej Dwójce wspominał, że gdy wybuchła wojna, wujek przywiózł mu prawdziwe skrzypce – które o wiele przewyższały jego pierwszy instrument.

Rozmowę przeprowadził Kuba Borysiak.
pp/mc