Hamza El Din żył w latach 1929-2006. Urodził się w wiosce Toszka. Grał na oudzie (instrument strunowy uważany za przodka lutni) i bębnie tar. Edukację muzyczną zdobył na Uniwersytecie Kairskim, ale studiował także w Rzymie. Jego kariera muzyczna zaczęła się w latach 60-tych, wtedy też jego muzyką zainteresowali się słuchacze z Zachodu. M.in. Bob Dylan. Być może dzięki temu, El Din miał szansę na wyjazd do USA. W Stanach Zjednoczonych piastował także stanowisko etnografa muzycznego na kilku uniwersytetach amerykańskich – Ohio University, University of Washington oraz University of Texas.
Adam Strug zwracał uwagę na brzmienie dolnych rejestrów oraz "słodycz południowej arabszczyzny" Hamzy El Dina. Artysta śpiewał nie tylko po arabsku, ale i nubijsku. Słuchaliśmy m.in. arabskiej pieśni miłosnej śpiewanej wg wzorca makam.
- O ile Zachód ledwie toleruje zachowawcze podejście do kanonu, na Bliskim Wschodzie toczy się zażarty spór miedzy zwolennikami muzyki tradycyjnej a tymi, którzy wprzęgają ją w swoje estradowe kreacje. Ceną za liberalne podejście Hamzy El Dina do rzeczy był całkowity ostracyzm w kraju pochodzenia. Jego śmierć wzbudziła zainteresowanie w prasie międzynarodowej, nie doczekując się żadnej wzmianki w Egipcie - mówił Adam Strug.
Nagrania Hamzy El Dina można znaleźć m.in. na playliście na Spotify, przygotowanej przez Magdalenę Tejchmę.
***
Tytuł audycji: Źródła
Prowadził: Adam Strug
Data emisji: 26.11.2020
Godzina emisji: 15.15
mg
