Sonata Es-dur op. 120 nr 2 w wersji na altówkę i fortepian Brahmsa przed Płytowym Trybunałem

Ostatnia aktualizacja: 22.04.2021 16:00
W kolejnej odsłonie Trybunału Płytowego Dwójki jury w składzie Jacek Hawryluk, Dorota Kozińska, Marek Czech i Andrzej Sułek oceniło "Sonatę" Es-dur op. 120 nr 2 w wersji na altówkę i fortepian Brahmsa.
Jury Płytowego Trybunału Dwójki
Jury Płytowego Trybunału DwójkiFoto: PR/Wojciech Kusiński

Posłuchaj
113:58 2021_04_24 17_00_21_PR2_Plytowy_Trybunal_Dwojki.mp3 Sonata Es-dur op. 120 nr 2 w wersji na altówkę i fortepian Brahmsa (Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki)

 

Centrum kompozytorskiej spuścizny Brahmsa stanowią dzieła orkiestrowe, niemniej genialne są jednak jego utwory kameralne. W 1891 roku Brahms powziął pomysł napisania muzyki kameralnej z myślą o słynnym klarneciście Robercie Muhlfeldzie jako wykonawcy. Kompozytor, który poznał muzyka za sprawą Hansa von Bülowa, skomponował dla klarnecisty dwie kontrastujące ze sobą sonaty, które prawykonał z nim w 1894 roku w Wiedniu.

trybunal plytowy brahms 2 sonata Andrzej Sułek Jacek Hawryluk 1200.jpg
Sonata Es-dur op. 120 nr 2 w wersji na altówkę i fortepian Brahmsa przed Płytowym Trybunałem

Niedługo później Brahms przepisał op. 120 na altówkę. Druga sonata niejednokrotnie określana jest jako łagodna, ciepła, czuła, czy intymna - wszelkie jej heroiczne namiętności koncentrują się w centralnym scherzu. Jej poszczególne części to subtelne Allegro amabile, Scherzo - Allego appasionato, w którym moment ukojenia daje liryczne trio o szerokiej lini melodycznej oraz finał - Andante con moto- Allegro non troppo o istnie rytmicznym, węgierskim charakterze.

Wśród opracowań orkiestrowych utworu do najbardziej znanych należy to dokonane w 1986 roku przez Luciana Beria - pomimo awangardowej proweniencji twórcy, bliskie romantycznemu duchowi Brahmsa.

***

Tytuł audycji: Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki 

Prowadził: Jacek Hawryluk

Data emisji: 24.04.2021

Godzina emisji: 17.00


Czytaj także

Paavo Järvi: symfonie Brahmsa to cud inżynierii

Ostatnia aktualizacja: 04.08.2017 12:00
– U niego wszystko jest ze sobą połączone, każda najmniejsza nuta nie jest napisana przypadkowo. Każde oznaczenie, każdy klucz, znak mają swój głęboko przemyślany cel – mówił estoński dyrygent w przerwie koncertu BBC Proms, podczas którego zabrzmiała m.in. Brahmsowska II Symfonia D-dur.
rozwiń zwiń