W rodzinnym Landwarowie przeżyła drugą wojnę światową, przemarsze frontów i zmieniające się granice. Po zakończeniu wojny cała rodzina "repatriowała" się do Polski centralnej, do Łodzi. Tu rozpoczęła naukę śpiewu - najpierw w szkole muzycznej średniego stopnia a następnie, od 1952 roku, u Olgi Olginy.
Wspomnienia Teresy Żylis-Gary
W 1956 roku zadebiutowała w Operze Krakowskiej jako Halka. W 1960 wyjechała na Konkurs Muzyczny Radia Bawarskiego do Monachium. W kategorii oratoryjno-pieśniarskiej zdobyła brązowy medal i uzyskała propozycję angażu ze strony kilku scen muzycznych w Niemczech. Wybrała niedużą, ale prężną operę w Oberhausen, która dawała jej możliwość doskonalenia głosu i rozwijania repertuaru. Potem były opery w Dortmundzie i Düsseldorfie.
Spotkanie z Teresą Żylis-Garą
W 1968 debiutowała w londyńskiej Covent Garden w Tosce w reżyserii Viscontiego. W 1969 Rudolf Bing zaangażował ją do nowojorskiej Metropolitan Opera, w której śpiewała przez 16 sezonów u boku tak wybitnych śpiewaków, jak Sherrill Milnes, Franco Corelli, Placido Domingo, Jose Carreras. Pytana o ulubionego reżysera odpowiadała: Franco Zefirelli, o dyrygenta: Carlo Maria Giulini.
Czytaj także:
Pedagogiką wokalną zaczęła zajmować się jeszcze śpiewając w MET. Przez kilkanaście lat ta wybitna śpiewaczka prowadziła kursy mistrzowskie w Radziejowicach.
