Koncerty Promenadowe Henry’ego Wooda organizowane przez BBC zwane są w skrócie Promsami. Nazwa wzięła się od swobodnej, nieformalnej atmosfery panującej podczas koncertów. W Royal Albert Hall, gdzie odbywa się większość wydarzeń festiwalowych, oprócz miejsc siedzących wyznaczony jest obszar miejsc stojących, w którym dozwolone jest spacerowanie (czyli, używając przestarzałego w polszczyźnie słowa – promenowanie). Dawniej możliwe było także jedzenie, picie, rozmowa oraz palenie.
Bilety na miejsca stojące są sprzedawane tylko w dniu koncertu i to właśnie dlatego tworzą się długie kolejki do kas, będące stałym obrazkiem letniego Londynu. Słuchacze wybierający miejsca stojące (promersi) tworzą ciekawą subkulturę, stanowiącą niezwykłe zjawisko socjologiczne. Wielu ma za punkt honoru dostać się na wszystkie koncerty festiwalowe – niektórym to się udaje. Jest to zresztą ważne, ponieważ oprócz uroczystego koncertu otwarcia najważniejszym wydarzeniem jest ostatni koncert (Proms Last Night), na który bilety mogą kupić tylko ci słuchacze, którzy byli na co najmniej pięciu wcześniejszych koncertach festiwalu.
Promsy związane są z nazwiskiem pierwszego muzycznego dyrektora festiwalu, Henryego Wooda, ale pomysł wyszedł od antreprenera Roberta Newmana. Podczas letnich miesięcy chciał on przyciągnąć publiczność, która normalnie nie chodziła do filharmonii czy do opery. Proponował swobodną atmosferę, lekki repertuar i niskie ceny biletów.
Dziś Promsy są też swego rodzaju barometrem tego, co w muzyce klasycznej najważniejsze, najbardziej popularne i brzemienne w skutki. Znaczenie nabiera w tym kontekście powierzenie drugiego dnia festiwalu Chińskiej Orkiestrze Symfonicznej. Co najmniej od ćwierćwiecza Kraj Środka pozostaje ważnym ośrodkiem rozwoju zachodniej klasyki. Z jednej strony to zasługa debiutującego w latach 80. pierwszego pokolenia chińskich kompozytorów awangardowych, łączących w swej twórczości - jak Quigang Chen, którego muzyki posłuchamy w sobotę - rodzimą tradycję z eksperymentalnymi środkami brzmieniowymi i formalnymi. Z drugiej strony to efekt rozwiniętej i doinwestowanej infrastruktury edukacyjnej i artystycznej, której symbol stanowi - działająca w Pekinie w obecnej formie od 2000 roku - Chińska Orkiestra Filharmoniczna.
Drugiego dnia Promsów najznakomitsi chińscy muzycy poprowadzili nas w podróż na Daleki Wschód - zaczynając od na wskroś angielskiej muzyki Elgara, przez słowiańską w ekspresji uwerturę-fantazję "Romeo i Julia" Czajkowskiego i bardziej już egzotyczne "Obrazki z wystawy" Musorgskiego, po tyleż odległe, co fascynujące "Joie éternelle" Qigang Chena.
Program:
Edward Elgar Marsz nr 4 G-dur " Pomp and Circumstance" , op. 39; Piotr Czajkowski Uwertura-fantazja "Romeo i Julia"; Franciszek Liszt I Koncert fortepianowy Es-dur; Qigang Chen Joie éternelle" (zamówienie BBC); Modest Musorgski (ork. M. Ravel) Obrazki z wystawy
Wyk. Haochen Zhang - fortepian, Alison Balsom - trąbka; Chińska Orkeistra Filharmoniczna, dyr . Long Yu
(Prom 2: transmisja z Royal Albert Hall)
****
Już teraz przedstawiamy plan Dwójkowych transmisji z Promsów na lipiec:
Jean-Philippe Rameau Koncerty ze zbioru Pièces de clavecin en concert
Wyk. Les Arts Florissants, dyr. Paolo Zanzu (klawesyn)
21 lipca (poniedziałek), godz. 14.00
***
Ryszard Strauss Ucieszne figle Dylla Sowizdrzała; Antonin Dvořák Koncert skrzypcowy a-moll; Ludwig van Beethoven VI Symfonia "Pastoralna"
Wyk. Julia Fischer - skrzypce; Tonhalle Orchestra Zurich, dyr. David Zinman
21 lipca (poniedziałek), godz. 20.30
***
Sir John Tavener Gnosis – prawykonanie (zamówienie BBC); Béla Bartók II Koncert skrzypcowy; Dymitr Szostakowicz X Symfonia e-moll op. 93
Wyk. Isabelle Faust - skrzypce, Sarah Connolly - mezzosopran, BBC Symphony Orchestra pod dyr. Jiríego Belohlávka
23 lipca (środa), godz. 19.30
mm/jp
