Program:
George Frederick Pinto A shepherd lov’d a nymph so fair, Johann Peter Salomon Why still before these streaming eyes, Thomas Linley the Elder Think not my love, Muzio Clementi Capriccio B- dur op. 17, Tomasso Giordani Caro mio ben, George Frederick Pinto Little warbler, cheerful be, Ludwig van Beethoven Andante Favori F-dur (WoO 57), Joseph Haydn O tuneful voice, And God said… With verdure clad the fields appear recytatyw i aria z oratorium The Creation, George Friedrich Haendel Non lo diro col labro aria z opery Tolomeo, William Boyce Tell me lovely shepherd, Anonim Je croyois ma belle, John Charles Clifton If music be the food of love, play on, John Field Nokturny IX - Es- dur, II - c-moll, XV - C-dur, Johann Peter Salomon Go lov’ly rose, Joseph Haydn The mermaid’s song,
wyk.: Karolina Brachman (sopran), Alexander Puliaev (pianoforte)
***
Obok literatury, muzyka była największą namiętnością brytyjskiej pisarki Jane Austen (1775-1817). Autorka tak poczytnych powieści, jak Rozważna i romantyczna czy Duma i uprzedzenie, zostawiła w swej rodzinnej posiadłości Chawton House w Hampshire pokaźną kolekcję około 600 utworów, które stanowiły repertuar wykonywany w większości przez nią samą. Zgodnie z ówczesnym kanonem wychowania panny ze szlacheckiego rodu kształcone były muzycznie w zakresie gry na fortepianie i śpiewu, by w czasach, gdy nie było jeszcze gramofonu i radia umilać domownikom czas. Dla Austen takie muzykowanie nie było raczej przykrym obowiązkiem, wiadomo, że każdy dzień rozpoczynała przedśniadaniowym koncertem lub ćwiczeniem we własnym pokoju. Ochoczo przepisywała też do swego muzycznego pamiętnika najpopularniejsze utwory, które dostarczali jej przyjaciele.
Notatnik ten jest dzisiaj skarbnicą wiedzy o repertuarze wykonywanym w domach ziemiańskich epoki przedwiktoriańskiej. W większości zawiera pieśni i utwory fortepianowe kompozytorów angielskich lub w Anglii działających. Za życia Austen fortepian stał się głównym instrumentem muzyki salonowej. Na wyspach brytyjskich tworzyli wówczas tak znakomici pianiści, jak Muzio Clementi, John Field czy George Frederick Pinto. Za sprawą wybitnego skrzypka Johanna Petera Salomona w Londynie przez kilka lat przebywał Joseph Haydn. Pisarka chętnie kopiowała również utwory Mozarta i Beethovena oraz popularnych w jej czasach pieśniarzy i twórców muzyki scenicznej – Thomasa Linleya, Tommasa Giordaniego i Johna Cliftona. Jak widać z jej zbiorów, nawet na angielskiej prowincji żywa była jeszcze pamięć o angielskich kompozytorach późnego baroku – Georgu Friedrichu Händlu i Williamie Boyce.
Piotr Wilk/NOSPR
***
Tytuł audycji: Filharmonia Dwójki
Prowadzi: Marek Zwyrzykowski
Data emisji: 1.02.2019
Godzina emisji: 19.00
bch
