Klawesynista i organista Sébastien Daucé razem z Ensemble Correspondances, założonym przez siebie w 2008 zespołem wokalno-instrumentalnym, po raz kolejny zawitał na Actus Humanus do Gańska. Muzyk, zafascynowany francuskim repertuarem barokowym, szczególnie upodobał siebie twóczość najwybitniejszego francuskiego kompozytora muzyki religijnej XVII wieku - Marc-Antoine'a Charpentiera, ale słynie z eksplorowania twórczości innych pierwszoplanowych czy mniej znanych twórców barokowych.
- Mamy tylko jedno kryterium: to musi być dobra muzyka - mówił artysta przy okazji koncertu na festiwalu Actus Humanus. - Niekoniecznie musi być to coś nowego czy nieznanego. Wybieramy to, co dzisiaj, w XXI wieku, okaże się interesujące, co zafascynuje nasze współczesne ucho i poruszy nas dzisiaj. Możemy przez to zmieniać gust i wiedzę przyszłych pokoleń. I to właśnie jest interesujące.
Ensemble Correspondance chętnie sięga do repertuaru Antoine’a Boësseta, Étienne’a Moulinié, Henry’ego Dumonta, a wreszcie - Michela-Richarda de Lalande’a. Ciemnych jutrzni (Leçons de ténèbres) autorstwa tego ostatniego mogła wysłuchać gdańska publiczność.
- Leçons de ténèbres to specjalność francuskich kompozytorów barokowych. Nabożeńśtwo Ciemnych jutrzni odprawiano w czasie Wielkiego Postu, kiedy zamknięte były teatry, a publiczność cały czas spragniona była rozrywki, chciała słuchać pięknego śpiewu i uczestniczyć w spektaklach - tłumaczył Sébastien Daucé. Kończące się w całkowitym mroku nabożeństwo wywierało wielkie wrażenie na uczestniczących w nim odbiorcach. To autorstwa Lalande'a ma wielką intensywność, koloryt – a to przecież tylko jeden głos i linia basso continuo. Ma jednak bardzo wielką moc teatralną.
Lalande, którego Ludwik XIV wybrał, by dokonać rewolucji w ówczesnej muzyce religijnej, zasłynął z opracowania formy wielkich motetów. Jak mówił Daucé, Ciemne jutrznie pokazują drugą stronę jego twórczości: - Lalande to nie tylko teatralność, to także człowiek bardzo głęboki, posiadający zupełnie magiczne poczucie harmonii. Leçons de ténèbres to Lalande piszący dla klasztoru, dla swoich córek, ograniczający i upraszczający maksymalnie swój język muzyczny, bardzo też powściągliwy. Myślę, że to bardzo ciekawe doświadczenie – poznać taki wizerunek tego kompozytora.
***
Program koncertu:
Michel-Richard de Lalande Miserere Troisièmes Leçon du Mercredy, du Jeudy, du Vendredy, Cantique quatrième, Sur le Bonheur des Justes; snonim Plange quasi virgo, Tristis est anima mea, Ecce vidimus eum, Vinea mea electa, O mors; Marc-Antoine Charpentier Salve Regina H 18,
wyk. Sophie Karthäuser – sopran, Ensemble Correspondances, Sébastien Daucé – dyrygent, klawesyn
***
Tytuł audycji: Filharmonia Dwójki
Rozmawiała: Magdalena Łoś
Data emisji: 18.04.2019
Godzina: 19.00
at/bch
