Prawykonanie poprzedniego, XX Koncertu fortepianowego Mozarta odbyło się 11 lutego 1785 roku w wiedeńskim Haus zur Mehlgrube. Na rękopisie kolejnego, w tonacji C-dur, kompozytor zanotował „nel febbraio 1785”, z czego można wyciągnąć wniosek, że zabrał się do pisania jeszcze w tym samym miesiącu. W katalogu dzieł ukończonych figuruje pod datą 9 marca, wszystko więc wskazuje, że utwór powstał w niespełna cztery tygodnie. Jedno z najbardziej „operowych” dzieł instrumentalnych Mozarta, z rozmarzonym, cudownie śpiewnym Andante i wyrazistym dialogiem fortepianu z orkiestrą w Allegro vivace assai, doczekało się prawdziwej popularności dopiero w XX wieku. Sam Mozart cenił je wszakże na tyle wysoko, by jeden z jego motywów wykorzystać później w 40. Symfonii. Bruckner nie dorównywał wielkiemu klasykowi ani spontanicznością, ani wiarą we własne możliwości. Swoją III Symfonię, olśniewającą nowatorstwem i złożonością konstrukcji, przerabiał aż sześciokrotnie. Opublikował ją dopiero w 1890 roku, siedemnaście lat po ukończeniu wersji pierwotnej, odrzuconej przez Filharmonię Wiedeńską jako „niewykonalna”. Czas zweryfikował obydwa arcydzieła: owoc spontanicznego geniuszu Mozarta i plon nieśmiałego geniuszu Brucknera.
[Dorota Kozińska]
***
Program: Wolfgang Amadeusz Mozart Koncert fortepianowy C-dur KV 467, Anton Bruckner III Symfonia d-moll (wersja oryginalna)
Wykonanie: Elena Bashkirova – fortepian, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, dyr. Simone Young.
Transmisja z siedziby NOSPR w Katowicach.
W przerwie transmisji wysłuchaliśmy dwóch rozmów: z Eleną Bashkirovą (aut. Monika Zając) oraz Simone Young, z którą spotkała się Milena Gąsienica.
***
Tytuł audycji: Filharmonia Dwójki
Prowadzenie: Grzegorz Dąbrowski
Data emisji: 22.11.2019
Godzina emisji: 19.00
am/jp
