Zdaniem Andrzeja Mastalerza, gdyby Dwójki nie było, to trzeba by ją wymyślić. - Radio jest obecne w moim życiu od zawsze. Na początku słuchałem Jedynki, potem, w połowie lat 70., Trójki i przez nią dotarłem do Dwójki. Był to specyficzny rodzaj dojrzewania jako słuchacza, którym jestem już od wielu lat - opisywał.
Jak podkreślił, mogłoby się wydawać oczywiste, że w mediach powinno się posługiwać poprawną polszczyzną. - W Programie 2 Polskiego Radia jest to obowiązkowe, dlatego z taką przyjemnością go słucham. Z wielką radością współtworzę audycje literackie Dwójki, to dla mnie wielki zaszczyt. Nie pamiętam początków tej współpracy, ale wydaje mi się, że to była jakaś powieść Hrabala i byłem tym bardzo przejęty. Od tamtej pory przychodzę tutaj z dużą przyjemnością - zdradził.
Ważne spotkania w Dwójce
Dwójka to także miejsce spotkań, w tych czasach rzadszych i krótszych, ale wciąż ważnych. - To są krótkie chwile przed wejściem do studia. W ogóle rozmowy prowadzone są tu z szacunkiem do słowa, a na co dzień produkujemy ich zdecydowanie zbyt wiele - zaznaczył.
Andrzej Mastalerz zwrócił również uwagę na ważność archiwaliów Programu 2 Polskiego Radia. - Słucham swoich wielkich kolegów, którzy już odeszli, ale zostawili po sobie tak wspaniały, materialny ślad. Dzięki tym nagraniom ci wspaniali ludzie są wśród nas. Nasz zawód to ulotna chwila, możemy odbyć taką podróż sentymentalną - mówił.
Radio jest szczególnie potrzebne w tych czasach
Dodał, że zwłaszcza ostatnie miesiące potwierdziły, jak bardzo radio jest potrzebne. - Jedno z najczęściej powtarzanych teraz zdań brzmi: "świat już nigdy nie będzie wyglądał tak samo", a cóż można było powiedzieć wcześniej - w latach 20. ubiegłego wieku, po II wojnie światowej. Trzeba zachować jakieś proporcje. Gdy słucham Dwójki, mam wrażenie, że chodzi tu o odpowiedzialność za świat, w którym żyjemy, za naszą wspólnotę, najbliższe otoczenie.
Na zakończenie Andrzej Mastalerz posłużył się cytatem. - Franz Kafka kiedyś mawiał, aby w walce ze światem stanąć po stronie świata. Moim zdaniem Dwójka jest po stronie świata - stwierdził.
Wspomnieniami na temat Programu 2 Polskiego Radia dzielili się również: Wojciech Tomczyk, Grażyna Barszczewska, Tomasz Makowski i Waldemar Dąbrowski.
14:33 2022_01_03 12_45_25_PR2_Zapiski_ze_wspolczesnosci.mp3 Andrzej Mastalerz o Programie 2 Polskiego Radia (Zapiski ze współczesności/Dwójka)
13:11 2022_01_04 12_46_39_PR2_Zapiski_ze_wspolczesnosci.mp3 Wojciech Tomczyk o Programie 2 Polskiego Radia (Zapiski ze współczesności/Dwójka)
11:13 2022_01_05 12_49_05_PR2_Zapiski_ze_wspolczesnosci.mp3 Grażyna Barszczewska o Programie 2 i zmieniającej się formie teatru radiowego (Zapiski ze współczesności/Dwójka)
13:21 2022_01_06 12_48_02_PR2_Zapiski_ze_wspolczesnosci.mp3 Tomasz Makowski o Programie 2 Polskiego Radia (Zapiski ze współczesności/Dwójka)
07:06 Zapiski ze współczesności Dwójka 7 styczeń 2022 12_50_05.mp3 Dr Waldemar Dąbrowski, dyrektor Teatru Wielkiego Opery Narodowej o Programie 2 Polskiego Radia (Zapiski ze współczesności/Dwójka)
***
Pracą rozgłośni Warszawa II kierował Zenon Kosidowski - pisarz, eseista i poeta. Stacja początkowo nadawała około pięciu godzin dziennie - emisje rozpoczynano o godz. 14. Dominowały tematy lokalne, których nie poruszano na antenie ogólnopolskiej. Słuchacz otrzymywał również bogatą ofertę audycji muzycznych.
Kuźnią młodych talentów w stacji Warszawa II był "Kącik solisty". Rozgłośnia, co należy podkreślić, specjalizowała się w nadawaniu słuchowisk na żywo w tzw. Teatrze Wyobraźni, nad czym czuwał Witold Hulewicz, który kierował działem literackim Polskiego Radia w Warszawie.
Po wojnie drugi ogólnopolski program Polskiego Radia został uruchomiony 3 października 1949 roku. "Bez przerw, od świtu do nocy pracują radiostacje w nowym programie" - głosił tytuł w "Życiu Warszawy", informujący czytelników o uruchomieniu ówczesnej (jakże różniącej się od tej, którą znamy dziś!) Dwójki.
***
Tytuł audycji: Zapiski ze współczesności
Daty emisji: 3-7.01.2022
Godzina emisji: 12.45
mo
