...Po tamtej stronie powiek na golasa lubi hasać... wychodzi ze skóry, która miękko spada na podłogę... za rymami się ugania, się szlaja...wierszami się upaja... z abstrakcją się puszcza, w dźwiękach się rozpuszcza... we włosach słowa i gniewne kołtuny śpiewne... wyszła z siebie i nie może wrócić...może nie może trafić z powrotem... przecież nie ma za grosz orientacji. lewe z prawym myli. ślepaka. nie duża taka. kurdupel.

Dba o czystość ołtarzy. Nie wiadomo, na którym Ją złożą... Pssst.

Teraz. Tutaj.

ochrypły głos...

"Niech żyje!!" - choć to zaledwie okrzyk tolerancji.