Naukowcy z Shandong University w ramach swoich eksperymentów pobrali 28 próbek wody z chmur wokół góry Tai Shan, także położonej w prowincji Shandong. Potem z pomocą komputerowych symulacji sprawdzili, jak mikroplastik mógł się tam dostać i jaki mógł mieć wpływ na chmury. Okazało się, że nisko położone chmury zawierają więcej mikroplastiku, a dokładniej cząstki zbudowane były gównie z popularnych polimerów.
Badania laboratoryjne pokazały też, że mikroplastik wystawiony na działanie warunków typowych dla środowiska chmur ma mniejsze rozmiary i ulega silniejszej erozji, niż pod wpływem samej wody czy powietrza. "Starsze, bardziej zerodowane cząstki zawierały jednocześnie więcej dołączonych do nich rtęci, ołowiu i tlenu, co zdaniem badaczy powoduje, że mogą one przyspieszać powstawanie chmur oraz uczestniczyć w rozprzestrzenianiu się metali w powietrzu" - twierdzą naukowcy z Shandong University.
mk
